Akademik Veri Yönetim Sistemi
6.Uluslararası İletişim Günleri/6th International Communication Days, İstanbul, Türkiye, 2 - 03 Mayıs 2019, ss.73
Teknolojik yenilikler ve dolayısıyla
dijitalleşme, özellikle cep telefonu ve bağlantılı olarak kamera ile her anı
kaydetme ve internet ortamında paylaşma, sosyal paylaşım sitelerinin
vazgeçilemez bir unsuru haline gelmiştir. Bu dönüşümün bir sanat dalı olarak
sinemadaki görünümü buluntu (found footage) filmlerdir. Dolayısıyla yaratıcılık
anlamında da buluntu filmler, öncü ya da farklı olma kaygısı taşırken,
teknolojinin en yakın izleyicisi konumundadır. 2000’li yıllardan başlayarak; el kamerası, cep
telefonu, güvenlik kameraları sayesinde buluntu film (found footage) bir tür olarak
izleyicilere sunulmaktadır. Kötü üne sahip bir korku filmi olan Cannibal Holocaust (Ruggero
Deodato-1980), buluntu film (found footage) / taklit belgesel (mockumentary)
türüne dikkat çekilmesine neden olmuştur. Buluntu filmler
(found footage); pek çok kaynakta taklit belgesel
(mockumentary), cinéma vérité ve birinci-şahıs bakış açısı (first-person
POV/point of view -POV) olarak isimlendirilmekle birlikte bazı farklılıklara
sahiptir. The Blair Witch Project (Daniel Myrick- Eduardo
Sanchez-1999) buluntu film kavramını tam olarak kapsayan öncü bir filmdir. Bunun
nedeni, bir sinema filmi olarak çekildiğini hiç söylememesidir.
Dijitalleşmenin sinemadaki görünümünün
kullanılan teknik araçlar özelinde (güvenlik kamerası, cep telefonu, dijital
kamera kayıtları) somutlaşan bir tür olarak çok sayıda örneği bulunan buluntu
(found footage) filmlerden en bilinenlerin genel özelliklerini ele almak bu
çalışmanın amacıdır. Bu amaçla buluntu film olarak çekilen ve vizyona girenler içinden
bütçe ve hasılat rakamları baz alınarak ortaya çıkan örnekler içerik olarak
çözümlenecektir. Elde edilen bulgular doğrultusunda dijitalleşmenin sinemadaki
görünümünün bir biçimi olarak buluntu filmlerin yapıları ve özellikleri ortaya
konulacaktır.