Akademik Veri Yönetim Sistemi
Anayasa Yargısı, cilt.36, sa.2, ss.349-400, 2020 (Hakemli Dergi)
Kişisel verilerin korunmasının, ulusal ve uluslararası düzlemde
yaşanan normatif düzeydeki gelişmelere paralel bir şekilde yargı
mercilerinin kararlarına da konu olduğu görülmektedir. Türk hukuk
düzeni açısından özellikle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin
(AİHM) ve Anayasa Mahkemesinin (AYM) kararları büyük önem arz
etmektedir. Bireysel başvuru açısından Anayasa’da Avrupa İnsan Hakları
Sözleşmesi (AİHS) ile kurulan ilişki, Türkiye’nin AİHS’e taraf olması
ve AYM’nin bireysel başvuru kararlarında AİHM kararlarına yaptığı
atıflar; AYM’nin bireysel başvuru kararlarının AİHM’in yaklaşımı ile
uyumunun incelenmesini gerekli kılmaktadır. Bu çerçevede bu çalışma
Genel Bilgi Toplama (GBT) sistemine mahkûmiyet ve yargılamaya ilişkin
verilerin kaydedilmesi ve tutulmaya devam edilmesi üzerine yapılan
bireysel başvurular neticesinde verilen Bülent Kaya ve E.Ç.A. kararlarını
incelemektedir. Çalışmada GBT sistemi ve buna veri kaydı yapılmasını düzenleyen Bilgi Toplama Yönergesi’nin (Yönerge) uygulanışına
ilişkin de bir değerlendirme sunulmaya çalışılmakta ve AYM’nin kişisel
verilerin korunmasına ilişkin başka kararlarına da değinilmekteyse de
esas olarak Bülent Kaya ve E.Ç.A. kararlarının AİHM kararları ile uyumu
irdelenmektedir. Yapılan inceleme neticesinde söz konusu kararların
AİHM içtihadına aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Personal data protection is seen to be subject to the judgments of
judicial organs in parallel with the developments in the normative field
at the national and international level. With regard to the Turkish legal
system, the judgments of the European Court of Human Rights (ECtHR)
and the Turkish Constitutional Court (TCC) are of particular importance.
The connection made with the European Convention of Human Rights
(ECHR) in the Turkish Constitution in terms of individual application,
and the TCC’s references to ECtHR judgments in its judgments
concerning individual applications necessitate the conformity of the TCC
judgments concerning individual applications to judgments of the ECtHR
to be examined. In this context, this article examines the judgments of
Bülent Kaya and E.Ç.A. concluded by the TCC as a result of an individual
application regarding the recording and storage of personal data
concerning criminal convictions and criminal proceedings to the General
Information Collection (GIC) system. Although there is an endeavour to
present an evaluation of the GIC system and the Information Collection
Directive regulating recording of data to this system and there is mention
of other judgments of the TCC concerning personal data protection in the
article, the main focus is to examine the conformity of the Bülent Kaya and
E.Ç.A. judgments to ECtHR judgments. As a result of this examination it
has been concluded that the aformentioned judgments do not comform
with ECtHR case law.