Akademik Veri Yönetim Sistemi
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi (İlkokul 4. Sınıf), Rıdvan Demir, Editör, Nobel Yayınevi, Ankara, ss.251-282, 2022
Temel eğitim öğrencilerine çocukluk dönemi dini gelişim özellikleri göz önünde bulundurularak din eğitimi ve dua öğretiminin yapılması gereklidir. İlkokul 4. sınıfın da içinde bulunduğu son çocukluk dönemindeki çocukların soyut düşünme ve kavrama melekelerinin gelişmeye başlaması dikkate alındığında dua ve surelerdeki kavramların öğretiminin yapılması, dini bilgi ve gerçeklerin onların günlük hayatlarıyla ilişkilendirmelerinin sağlanması önemlidir. Çocukların dua ve sureleri tanımalarında, metinlerini okumada, anlamlarını öğrenmede, dua etme tutumu kazanmalarında ve duaların kabul olacağına dair inanç taşımalarında dua ve sure öğretimi bakımından DKAB dersi çok önemli bir işleve sahiptir. Dua ve surelerin metin öğretiminin uygulama ağırlıklı olması sebebiyle DKAB öğretmeninin alan yeterliliği bakımından edinmesi gereken beceri ve yetkinliklerden birisi de dua ve sure öğretimi yapabilecek düzeyde bir Kur’an okuma bilgisine sahip olmasıdır. Dua ve sure öğretiminde DKAB öğretmeni öğrencilerin bireysel farklılıklarını dikkate alarak öğretimi planlamalı ve öğrencilere konunun hedef kazanımlarını ve amaçlarını anlatarak hazırbulunuşluk düzeylerini artırmalıdır. Ayrıca öğrencilerin dua ve surelerdeki kavramları, değerleri ve ilkeleri kavrayabilmesi için farklı yöntem ve teknikleri kullanmalı, teknolojik imkânlardan yararlanmalıdır. Dua ve surelerin metin öğretiminde koro çalışması, grup çalışması, bireysel çalışma, yazı çalışması, dinleme ve izleme çalışmaları gibi yöntem ve teknikler ile “başlat ve yarıda bırak” ve “yüzdelik hesap oyunu” gibi etkinlikler kullanılarak öğrencilerin öğrenme isteği arttırılmalı, öğretim daha kolay, kalıcı ve etkili hale getirilmelidir. Dua ve surelerin anlam öğretiminde amacın anlamın aynen tekrar ettirilmesi olmayıp, anlamlı öğrenmenin gerçekleşmesi olduğundan soru-cevap, beyin fırtınası, tartışma, kavram haritası vb. yöntem ve teknikler ile kompozisyon, deneme, şiir yazma, slogan bulma, afiş hazırlama, resim yapma gibi etkinlikler tercih edilmelidir. Dua ve sure öğretiminin ölçme ve değerlendirme boyutunda ise her öğrencinin kendi durumuna ve gelişim düzeyine göre değerlendirilmesi gerektiğinden geleneksel ölçme ve değerlendirme teknikleri (yazılı, sözlü, test vb.) yerine süreç odaklı ve öğrenci merkezli alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerinden (öz/akran/grup değerlendirmeleri, performans görevi, ürün dosyası, kelime ilişkilendirme testi vb.) yararlanılması gerekir. DKAB öğretmeni dua ve sure öğretimi yaparken ayet, sure, cüz, hatim, hafız ve mukabele gibi Kur’an-ı Kerim ile ilgili kavramları öğretmeli, somutlaştırmak için görsellerle desteklemelidir. Ayrıca öğretimi yapılan duaların hangi ibadetlerde okunduğunu, farklı zaman ve mekanlarda okunma durumlarını, onları diğer dua ve surelerden ayıran özelliklerini vurgulamalıdır.