Akademik Veri Yönetim Sistemi
24. Uluslararası Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi-Klimik 2024, Antalya, Türkiye, 6 - 09 Mart 2024, ss.1-2
AMAÇ
Ükemizde, ulusal sürveyans sistemine bildirimi yapılan sağlık bakımıyla ilişkili infeksiyonların yaklaşık dörtte birinde karbapeneme dirençli Klebsiella pneumonia (KRKP) etkendir. KRKP infeksiyonlarının tedavisinde, ülkemizdeki seçenekler sınırlıdır, bu nedenle sıklıkla kombinasyonun br parçası olarak tigesiklin de kullanılmaktadır. Bu çalışmada, son yıllarda dirençli infeksiyonların tedavisinde önerilen yüksek doz tigesiklinin, standard dozda kullanımının etkinliği ve güvenilirliği değerlendirilmiştir.
YÖNTEM
Bu retrospektif çalşmaya Ekim 2022-Ekim 2023 arasında İstanbul Tıp Fakültesi’inde yatarak tedavi gören ve KRKP infeksiyonu nedeniyle en az 7 gün tigesiklin kombinasyon tedavisi alan hastalar dahil edildi. Olguların demografik, klinik, laboratuvar ve antimikrobiyal tedavi özellikleri önceden hazırlanmış formlara kaydedildi. Tigesiklin standard ve yüksek doz alan hastalar arasında klinik sonlanımlar ve tedavi başlangıcı ve 7-10. günlerindeki karaciğer ve böbrek fonksiyonlarını gösteren laboratuvar testleri karşılaştırıldı. Ek olarak tüm kohortta tek değişkenli analizle mortaliteye etki eden risk faktörleri tanımlandı. Analizlerde, parametreye uygun olacak şekilde X2 testi, Fisher exact testi, student T testi ve Mann-Whitney u testleri olanlar kullanıldı. Öncesi ve sonrası laboratuvar testlerinin karşılaştırılmasında parametreye uygun olacak şekilde McNmar testi, Eşleştirilmiş T testi ve Wilcoxon Rank testi kullanıldı.
SONUÇLAR
Çalışmaya toplam 45 hasta dahil edildi, bunların 25’inde standard doz, 20’sinde ise yüksek doz tigesiklin kullanıldı. Hastaların demografik, klinik ve tedavi özellikleri Tablo 1’de verilmiştir.
Toraks BT’de tutulum olanlarda mortalite oranı (%61,7) olmayanlara (%27,2) kıyasla daha yüksek olmakla birlikte, fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,81). Her iki grupta, tedavi öncesi fibrinojen (389±219), ve INR (1,2±0,3) değerleri, tedavinin 7-10. günündeki fibrinojen (260±209) ve INR (1,4±0,5) değerlerinden belirgin olarak daha düşüktü (p sırasıyla 0.001 ve 0.003, (Şekil 1).
Tedavi öncesi olguların %22,2’sinde fibrinojen değeri <200ng/ml iken, tedavi sonrası olguların %55,5’inde fibrinojen değeri <200ng/ml olmuştur (p<0.001). Kombinasyon tedavisinde seftazidim-avibaktam; karbapenem, polimiksin, aminoglikozid veya fosfomisin kullanımının her iki grupta mortalite açısından etkisi bulunmamıştır (p=0,89).
İRDELEME
KRKP infeksiyonları nedeniyle tigesiklin kombinasyon tedavisi verilen hastalarda ölüm oranları üzerinde tigesiklin dozunun etkisi görülmemiştir. Pnömoninin bir göstergesi olan toraks BT tutulumunda ölüm oranlarının daha yüksek olması, literatürde tigesiklinin özellikle nozokomiyal pnömonilerde gösterilmiş başarısızlığını desteklemektedir. Bu hasta grubunda, kullanılan tigesiklinin dozundan bağımsız olarak fibrinojen ve INR değerlerinde belirgin düşüş olduğu görülmüş, kanama riski açısından bu durumun sorun yaratabileceği düşünülmüştür.
Anahtar Kelimeler: dirençli Klebsiella pneumoniae, mortalite, standard doz, tigesiklin, yüksek doz