Vankomisine Dirençli Enterokokların İzolasyonunda Değişik Besiyerlerinin Araştırılması


GÜMÜŞ D., NAKİPOĞLU Y.

TÜRK MİKROBİYOLOJİ CEMİYETİ DERGİSİ, cilt.41, sa.4, ss.162-167, 2011 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 41 Sayı: 4
  • Basım Tarihi: 2011
  • Dergi Adı: TÜRK MİKROBİYOLOJİ CEMİYETİ DERGİSİ
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.162-167
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Amaç: Vankomisin dirençli enterokokların (VRE) etken olduğu hastane enfeksiyonları ve salgınlarında, rezervuar olarak önemli rol oynayan VRE kolonizasyonlu hastaların hızlı ve güvenilir şekilde belirlenmeleri büyük önem taşır. Bu amaçla, özellikle belirli bazı kliniklerdeki hastalar periyodik olarak yapılan sürveyans çalışmalarıyla olası VRE kolonizasyonu açısından taranırlar. Bu çalışmada, VRE kolonizasyonunun saptanmasında kullanılabilecek farklı besiyerleri ve yöntemlerin karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: VRE kolonizasyonunun saptanmasında kullanılmak üzere tarafımızdan farklı oran ve kombinasyonlarda eskülin, vankomisin, teikoplanin, azid glikoz buyyon (AGB), beyin kalp infüzyon agar ve NaCl içeren 29 katı besiyeri direkt kültürde denenmiş, seçici besiyeri olarak başarılı bulunan dört kombinasyon, bakterinin klinik örneklerden izolasyonları açısından rutin olarak kullanılan zenginleştirme yöntemiyle karşılaştırılmıştır. Ayrıca iki farklı zenginleştirme kültür yöntemi (rutin yöntem ve modifiye yöntem), rektal sürüntü örneklerinden VRE izolasyon başarısı açısından karşılaştırılmıştır. AGB ve vankomisin (6μg/ml) ilavesiyle modifiye edilen vankomisinli AGB (AGBV) besiyerine rektal sürüntü örnekleri inoküle edilmiş; sonrasında AGB'den vankomisin ilave edilmiş Triptik Soy Agar (VTSA) besiyerine ve AGBV'den TSA besiyerine pasaj yapılarak izolasyon oranları karşılaştırılmıştır.

Bulgular: Hazırlanan 29 besiyeri arasından NaCl ve teikoplanin içermeyen, 8μg/ml vankomisin ile AGB içeren dört tanesi en iyi olmakla birlikte, 20 rektal sürüntü örneğinden VRE izolasyonunda, rutinde kullanılan çoğaltma yöntemine göre daha başarısız bulunmuştur. Hastanede yatan 109 hastadan alınan ve iki farklı çoğaltama besiyerine (AGB ve AGBV) ekilen rektal sürüntü örneklerinde VRE izolasyonu açısından AGBV daha başarılı olsa da, istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (AGB %17.4, AGBV %26.6).

Sonuç: VRE izolasyonunda sıvı besiyerinde yapılan çoğaltmanın üretme şansını arttırdığı görülmüştür