Miyeloproliferatif Neoplazilerde JAK2V617F Mutasyonunun Endotel Hücresine Etkisi ve SOCS1-4 Gen Anlatımlarına Yansıması


Creative Commons License

Sözer Tokdemir S.

Sağlık Bilimlerinde İleri Araştırmalar Dergisi, cilt.3, sa.3, ss.135-147, 2020 (Hakemli Dergi)

Özet

Amaç: Miyeloproliferatif neoplazi (MPN)’li hastalar morbidite ve mortalitesi yüksek tromboz riski taşırlar. Tromboza olan bu yatkınlık, artmış kan hücre sayısı ile bağdaştırılmış olsa da, endotel hücre (EH) fonksiyon bozukluğu gibi faktörler de önemli rol oynamaktadır. EH’in miyeloproliferatif bozukluklarla olan bağlantısını göstermek üzere yapılan önceki çalışmalarda EH’in MPN kan hücrelerinde %50-95 oranında mevcut olan JAK2V617F mutasyonunu taşıdığı gösterilmiş, ancak sitozolik tirozin kinaz olan Janus kinase 2 (JAK2) da meydana gelen bu mutasyonun EH üzerinde göstermiş olduğu morfolojik ve fonksiyonel değişiklik gösterilmemiştir. Ayrıca epigenetik faktörlerden Sitokin Sinyal Süpresör (SOCS) proteinleri‘nin MPN’deki etkisi de tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışma ile JAK2V617F mutasyonunun EH yapmış olduğu etkileri epigenetik açıdan önemli olan, SOCS 1-4 gen anlatımları ve metilasyon durumları incelenmiştir.

Gereç ve Yöntem: İn vitro yeşil floresan proteini (GFP) ile işaretlenmiş JAK2 (yabanil formu) veya JAK2V617F mutasyonu taşıyan lentivirusün insan kordon veni endotel hücresi (HUVEC) içine transdüksiyon metodu kullanılmıştır. Genetik olarak modifiye edilmiş EH populasyonunda,  akımölçer cihazı ile GFP tespit edilmiş ve analizleri yapılmıştır. Ardından hücre ayırıcı ile seçilmiş olan GFP+ hücrelerde DNA ve RNA izolasyonları gerçekleştirilmiştir. SOCS1-4 genlerinin anlatım değerleri gerçek zamanlı RT-PZR tespit edilmiş ve bisülfit modifikasyona maruz bırakılan DNA yardımıyla metilasyon sipesifik PZR yapılmıştır.

Bulgular: JAK2, JAK2V617F ve GFP taşıyan lentiviral vektörlerle başarılı bir şekilde EH enfaksiyonu gerçekleştirilmiştir. Genetiği modifiye edilmiş EH birbirleri ile kıyaslandığında morfolojik bir farklılık saptanmamıştır. SOCS1-4 genlerinde, mutant EH de JAK2 ve GFP ‘e göre gen anlatım düzeyinde anlamlı artış tespit edilmiştir. GFP ve JAK2 de tespit edilen SOCS1-4 gen anlatım baskılanmasında bu genlerde oluşması muhtemel bir metilasyon olmadığı tespit edilmiştir. 

Sonuç: Bu konuda gelecekte yapılacak çalışmalar, JAK2V617F’in EH’ler üzerindeki etkilerini ve trombotik olaylarla bağlantılısını açıklamamıza yardımcı olacaktır. 


Anahtar Kelimeler: Miyeloproliferatif Neoplazi (MPN), JAK2V617F, Endotel Hücre, Lentivirüs, SOCS.