TAF Preventive Medicine Bulletin, vol.10, no.4, pp.409-414, 2011 (Scopus)
AIM: Noise pollution is one of the important problems among the environmental pollution. In this present study we tried to show that the noise at hospital problem is still exceeding and tried toinvestigate the sources of noise that annoyed the patients mostly. With this purposes sound levels were measured in wards of Cerrahpaşa Medical Faculty and asked to the patients from same wards themostly annoyed the cause of noise.
METHOD:
Noise level were measured during August 2009 by Testo 816 Sound Lever Meter in
Cerrahpasa Medical Faculty. Total of the readings were taken in the day time between 09.00 am and 15.00 pm with three minutes intervals
RESULTS: Daily sound level is differing between 45 dBA and 61 dBA. Measured sound level at the beginning time was significantly lower in Neurology and Ear, Throat and Nose wards compare to others. During the day time maximum Leq was observed in Physical Therapy and Rehabilitation ward (61 dBA). Telephone bells and conversations, Talking in corridors and water running from faucet declared as a most frequent of noise source by the patients.
CONCLUSION: Activities of medical and non-medical staff are the common source of noise which suggests the noise pollution is mostly “manmade”. In order to solve the noise problem at hospitals there is great need to staff education, administrative rules and may be first of all national guidelines for hospital noise.
ÖZET
AMAÇ: Gürültü kirliliği çevre kirlilikleri arasında önemli bir sorundur. Çalışmada hastane gürültüsü probleminin halen var olduğunu göstermek ve hastaları rahatsız eden gürültü nedenlerini saptamaya çalışılmıştır. Bu amaçla Cerrahpaşa Tıp Fakültesinin çeşitli birimlerinde gürültü düzeyleri ölçülmüş ve aynı birimde yatan hastalara en sık şikayet ettikleri gürültü nedenleri sorulmuştur.
YÖNTEM: Gürültü düzeyi Ağustos 2009 ayı boyunca Testo 816 Gürültü Ölçerle Cerrahpaşa Tıp fakültesinde gerçekleştirilmiştir. Tüm ölçümler gün içinde 9.00–15.00 saatleri arasında yapılmıştır.
BULGULAR: Günlük gürültü düzeyi 45 dBA ile 61dBA arasında değişmektedir. Nöroloji ve Kulak Burun Boğaz ünitelerinde sabah ilk saatte gürültü düzeyi diğer birimlere göre anlamlı düşüktür. Gün içinde maksimum gürültü düzeyi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon ünitesinde saptanmıştır (61 dBA)Telefon zil sesi ve konuşmaları, koridorda konuşanların gürültüsü ile tuvaletlerden sızan suyun sesi en sık şikayet edilen kaynaklar olarak belirtilmişlerdir.
SONUÇ: Medikal ve medikal olmayan personelin çıkarttığı sesler hastanedeki gürültünün ana kaynağını oluşturmaktadır ki gürültü kirliliğinin yapay olduğunu düşündürmektedir. Bu problemin hastanelerde çözülmesi için personelin eğitimine, işletme kurallarına ve de öncelikle hastane gürültü yönetmeliğine gereksinim bulunmaktadır.