Adlî bilimlerde ve antropolojik çalışmalarda boy uzunluğunun hesaplanması sırasında çoğunlukla matematiksel yönteme başvurulur. Bu yöntemde, belli bir topluluk ya da gruptan elde edilen tek bir regresyon formülünün (genel regresyon formülü) tüm bireylere uygulanması söz konusudur. Bu çalışmada, genel regresyon formülü yerine farklı boy kategorileri için farklı formüllerin uygulanmasının daha iyi sonuçlar verip vermeyeceği üzerinde durulmaktadır. Bu amaçla, yaşları 18-45 yaşları arasında değişen 256 erişkin bireyin boy, tibia ve ulna uzunlukları ölçülmüştür. Ölçülen bireyler daha sonra rasgele çalışma grubu (Grup I, n = 128) ve kontrol grubu (Grup II, n = 128) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. İlk aşamada Grup I için genel bir formül oluşturulmuş ve bu formül kontrol grubundaki bireylere uygulanmıştır. İkinci aşamada ise Grup I, 15'inci ve 85'inci persentiller dikkate alınarak "kısa," "orta" ve "uzun" olmak üzere üç kategoriye ayrılmıştır. Bu kategoriler için ayrı formüller oluşturulmuş ve bunlar yine kontrol grubunda test edilmiştir. Üçüncü aşamada, kontrol grubunda yer alan bireylerin gerçek boyları ile hesaplanan boy değerleri arasındaki farklılıklar eşleştirilmiş t-testi kullanılarak analiz edilmiştir. Bu analizler sonucunda, boy gruplarına özgü formülün genel formüle göre kısa boylular için ortalama 30 mm, orta boylular için 2,5 mm ve uzun boylular için 6 mm daha iyi sonuç verdiği tespit edilmiştir. Bu bulgular, boy hesaplanması sırasında, özellikle kısa ve uzun boy kategorilerinde yer alanlar için, boy gruplarına özgü formüllerin kullanılmasının daha iyi sonuçlar verdiğini ortaya koymaktadır.
Mathematical method is the most commonly used one for body height estimation in forensic and anthropological studies. In the studies up to date a single regression formula has been used. In the present study the accuracy of different regression formula for different stature groups (short, medium, tall) in the same population instead of a single formula was evaluated. The study was performed on 256 adult male subjects aged between 18 - 45 years. Body height, tibiae and ulna lengths were measured by standard anthropometric techniques. The sample was then randomly separated into two groups as study (Group I, n = 128) and control (Group II, n = 128) groups. In the first step of the study a general regression formula was established for Group I, and the formula was applied to the subjects in Group II. In the second step, the study group was divided into three subgroups according to body height, with the 15th and 85th percentiles used as cut-off points and different regression formulae were calculated for each group. These formulae were again tested on the control group. In the third step the difference between the true heights of the subjects and the estimated heights by a single formula and stature group-specific formulae were evaluated and the difference between the two methods was analyzed by paired t-test. As a result of these analyzes it was found that stature group-specific formulae gave more reliable results when compared with a general formula (30 mm for short, 2.5 mm for medium, 6 mm for tall subjects). Depending on the results it was concluded that group-specific formulae give more accurate results especially for short and tall subjects.
