Bruksizm, uyku veya uyanıklık sırasında diş gıcırdatma veya sıkma ile karakterize parafonksiyonel bir alışkanlıktır. Uyku, bruksizm patogenezinde çok önemli bir faktördür ve çeşitli çalışmalar bruksizm ile obstrüktif uyku apnesi ve uykusuzluk gibi uyku bozuklukları arasında bir ilişki olduğunu bildirmektedir. Ek olarak bruksizm, horlama, uyku bölünmesi ve gündüz uyku hali gibi çeşitli uyku ile ilgili semptomların ortaya çıkmasıyla ilişkilendirilmiştir. Ayrıca uyku kalitesi ve miktarı da bruksizm ataklarının sıklığını ve şiddetini etkileyebilir. Araştırmalar, düşük uyku kalitesi ve yetersiz uyku süresi olan bireylerin bruksizm davranışları sergileme olasılığının daha yüksek olduğunu göstermiştir.
Uyku ve bruksizm arasındaki ilişki biyolojik, psikolojik ve çevresel faktörleri içeren karmaşık ve çok faktörlüdür. Uyku ve bruksizmi birbirine bağlayan altta yatan mekanizmaların belirlenmesi, bruksizm için etkili tanısal ve terapötik yaklaşımların geliştirilmesine yardımcı olabilir. Bu gözden geçirme, klinik ve deneysel çalışmalardan elde edilen önemli bulguları vurgulayarak, uyku ve bruksizm arasındaki ilişki hakkındaki mevcut bilgilere kapsamlı bir genel bakış sunmayı amaçlamaktadır. Bu makale aynı zamanda bruksizmin gelişimi, ilerlemesi ve yönetiminde uyku ile ilgili faktörlerin potansiyel etkilerini tartışmaktadır.
Genel olarak, kanıtlar bruksizmin uyku bozuklukları ile güçlü bir şekilde ilişkili olduğunu ve klinisyenlerin bruksizmli bireylerde altta yatan uyku bozuklukları olasılığını göz önünde bulundurması gerektiğini göstermektedir.