İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, cilt.60, sa.2, ss.59-68, 2010 (Hakemli Dergi)
Bahçe kültürü; tarihsel süreç içerisinde genel hatlarıyla batıda seyretmek, doğu toplumlarında ise içinde yaşamak fikri ile gelişmiştir. Hangi uygarlık olursa olsun hepsinin kendine özgü bir bahçe siyaseti geliştirdiğini ve toplumların içinde bulundukları coğrafyada baskın olan topografik, ekolojik sosyal ve kültürel nitelikler doğrultusunda bahçelerin de değişime uğradığı bilinmektedir. Türk bahçe kültürü de bu temel noktaların varlığı ile mistik ve edebi bir yaklaşım içerisinde dönemsel farklılıklara paralel olarak değişimlere göstermiştir.
Bu çalışmada Türk toplumlarında tarihsel süreç içerisinde doğayı algılayış biçimlerindeki farklılıklar ile çeşitli sanat dallarında ve bahçelerde bu değişimlerin yansımaları incelenmiş, bahçe kültürümüzü sembolize eden bitkiler vurgulanarak Türk bahçelerinin önemini yeniden ortaya koymak fikri amaç olmuştur.
In the historical process, garden culture has been developed generally with the essence of “ watching it” in West and “living its inside” in the East. It is well known that every civilization has cultivated a unique garden strategy and gardens have been transformed according to the dominant social, cultural, ecological and topographic qualities of the land they are situated. Turkish garden culture has also transmuted itself in a mystical and literary approach due to the parallel to the changes in different periods.
In this study, changes in forms of garden perception in Turkish civilizations and the reflections of these changes in gardens and various art branches are examined in the historical process with the aim of bringing back Turkish gardens into life by emphasizing the plants, which symbolize our garden culture.