Bu makalede, 1924 yılında kurulup 1933 yılında kapatılan İstanbul Dârülfünûn İlahiyat Fakültesi’ndeki eğitim ve burada görev yapan öğretim üyelerinin Türk kültürüne katkıları ele alınmaktadır. Makalede, öncelikle Osmanlılar döneminde kurulan ve İstanbul Dârülfünûn’a kaynak teşkil eden medreselere kısaca temas edilmiştir. Daha sonra Dârülfünûn İlahiyat Fakültesi’nin kuruluşu, burada işlenen dersler ve fakültenin kapatılması konuları işlenmiştir. Şüphesiz ki Fakülteyi araştırmaya konu yapan asıl yön, burada görev yapan öğretim üyelerinin akademik ve bilimsel çalışmalarıyla Türk kültürüne yaptıkları katkıdır. Bu yüzden bu husus üzerinde daha fazla durulmuştur. Öğretim üyelerinin, Fakülte dergisinde yayınladıkları makaleler ve bastırdıkları kitaplar zikredilerek, bunların önemi vurgulanmıştır. Fakültenin en çok ses getiren etkinliği, “Dinde Reform Projesi” olmuştur. Çalışmada bu proje üzerinde de durulmuş ve proje doğrultusunda, o dönemlerde Türkiye’de dinî hayat alanında meydana gelen gelişmeler ele alınmıştır. Bu bağlamda kısaca “Türkçe ibadet” konusu işlenmiş; Osmanlıdan başlamak üzere ileri sürülen bazı fikirler ve meydana gelen bazı gelişmeler ele alınmıştır. Son olarak, İstanbul Üniversitesi bünyesinde bir İlahiyat Fakültesinin bulunmasının zarureti dile getirilmiş ve 1993 yılında üniversiteye bağlı bir İlahiyat Fakültesinin kurulmuş olmasının önemine temasla makale bitirilmiştir.
DARULFUNUN THEOLOGY FACULTY AND ITS CONTRIBUTIONS ON TURKISH CULTURE
Abstract
In this article the education in Istanbul Darulfunun Theology Faculty which was established in 1924 and then closed in 1933, its scholars and contributions of them on the Turkish culture are studied. First of all, Traditional Islamic schools (madrasas) established in Ottoman period and based for Istanbul Darulfunun are briefly studied in this article. After that, the establishment of Darulfunun Theology Faculty, lectures in the faculty and its closing are examined. Of course, the main worthy point of the issue, the contribution of the scholars of the faculty with their academic and scientific works on the Turkish culture. Hence it is broadly focused on this topic. Their importance is emphasized by mentioning their publications in the journal of the faculty and their books. The most crucial activity in the faculty is the Reform Project in Religion. In the article, this Project also is studied and the developments in religious affairs in parallel to this project are investigated. In this context, the issue of “Turkification of the prayer” is examined, and some thoughts and developments from the Ottomans are also studied. And finally, the necessity of a theology faculty in the University of Istanbul is suggested and the article concluded with mentioning the importance of establishment of a theology faculty of the University in 1993.
