Nükleozid Yapılı Olmayan Yeni HCV-NS5B RNA Polimeraz İnhibitörlerinin Tasarımı, Sentezi ve Biyolojik Aktivitelerinin İncelenmesi


Camcı M., Şenol H., Köse A., Alayoubi M., Karaman Mayack B., Karalı N. L., ...More

VII. Ulusal Farmasötik Kimya Kongresi, İzmir, Turkey, 26 - 28 October 2024, pp.32, (Summary Text)

  • Publication Type: Conference Paper / Summary Text
  • City: İzmir
  • Country: Turkey
  • Page Numbers: pp.32
  • Istanbul University Affiliated: Yes

Abstract

Hepatit C virüsü (HCV) ile enfekte bireylerin büyük çoğunluğunda kronik karaciğer hastalığı, siroz ve hepatoselüler karsinom gelişmektedir [1]. Virüslere karşı en etkin korumayı aşılar sağlamaktadır. Ancak, HCV’ne karşı etkili bir aşı henüz geliştirilememiştir. Günümüzde kullanılan anti-HCV ajanlardan NS3/4A proteaz inhibitörlerine karşı direnç gelişmesi NS5B RNA-polimeraz inhibitörlerini önemli bir hedef haline getirmiştir [2,3]. Bu çalışmada, bilinen non-nükleozit yapılı HCV-NS5B RNA-polimeraz inhibitörü bileşiklerin yapılarında bulunan karboksilik asit gruplarının biyoizosteri olarak davranması beklenen nitril, hidroksamidin, 5-okso-1,2,4-oksadiazol ve 5-tiyokso-1,2,4-oksadiazol grupları ile değişimi sağlanarak N-(1-sübstitüe 2-feniletil)-N-(3-sübstitüe benzil)-2,4-diklorobenzamid türevleri (6- 11) tasarlanmış, karboksilik asit gruplarının metabolizmasına bağlı meydana gelebilecek toksik etkileri ortadan kaldırmaları öngörülmüştür [4-6] (Şekil 1). Bu modifikasyonlarla sentezlenen, in siliko ADME profilleri değerlendirilen 6-11 bileşiklerinin HCV-NS5B RNA polimeraz inhibitörü etkileri incelenmiştir. En etkili bileşiğin R1=F ve R2=CN sübstitüe bileşik 6d (EC50= 3,72 µM, CC50= >50 µM) olduğu belirlenmiştir. Moleküler dinamik (MD) simülasyonlarında 6d ligandının tersiyer amit karbonili aracılığıyla enzimdeki (PDB: 1NHV, 4TLR) Tyr477 ve Ser476 rezidüleri ile doğrudan ya da su aracılı Hbağı etkileşimleri kurduğu gözlenmiştir.

Bu çalışma, Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) tarafından 2232-A Uluslararası Lider Araştırmacılar Programı çerçevesinde 118C312 numaralı proje ile desteklenmiştir. Projeye verdiği destekten ötürü TÜBİTAK’a teşekkürlerimizi sunarız.