ERKEN BAŞLANGIÇLI DIYABETIN NADIR BIR SEBEBI: WERNER SENDROMU

Ümmü Mutlu, Ayşe Merve Ok, Özge Telci Çaklılı, Hülya Hacışahinoğulları,
Gülşah Yenidünya Yalın, Nurdan Gül, Ayşe Kubat Üzüm, Özlem Soyluk Selçukbiricik, Kubilay Karşıdağ

İstanbul Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul

AMAÇ: Werner sendromu (WS), WRN ve LaminA/C genlerindeki mutasyonlardan kaynaklanan progeria sendromudur (1). Prematür yaşlanma, skleroderma benzeri deri değişiklikleri, alopesi, bacak ülserleri, boy kısalığı, katarakt, erken ateroskleroz, osteoporoz, hipogonadizm, malignite yatkınlığı, tip 2 diyabetle karakterizedir (1,2). Erken başlangıçlı diyabet ile prezente olan iki WS vakası sunulacaktır.

OLGU 1: 34-yaş-kadın hasta, kan şekeri yüksekliği, kilo alamama, adet düzensizliği şikayetleriyle polikliniğimize başvurdu. Muayenede boy:150 cm, kilo:38,5 kg, VKİ:17 kg/ m2, ekstremitelerde incelme, yağ dokusunda azalma, deride sertleşme, vücutta yaygın telenjektiektaziler, alopesi, saçlarda beyazlama mevcuttu, burnu sivri, sesi tiz ve inceydi. 14 yıldır diyabet, 3 yıldır osteoporozu vardı. Metformin, repaglinid, insülin glarjin 1ünite/kg ve levotiroksin 50 mcg/gün kullanmaktaydı. Laboratuvarında HbA1c: %8,6, trigliserid:1350 mg/ dL, c-peptid:3,84 ng/mL, transaminazlarda 4-5 kat artış saptandı. Prematür over yetmezliği mevcuttu. Karaciğer biyopsisinde hepatosteatit saptandı. Yaşıyla uyumsuz olarak bilateral arka subkapsüler katarakt tespit edildi. Werner sendromu düşünülerek tedaviye pioglitazon 30 mg/gün ve fenofibrat 267 mg/gün eklendi. İnsülin ihtiyacı belirgin azaldı. Takipte metforminin ve pioglitazonun yan etkileri gelişti, bazal-bolus insülin+500 mg/gün metforminle devam edildi. İnsülin ihtiyacı 3 ünite/kg’yi geçince sürekli cilt altı insülin infüzyonu (SCİİ) tedavisine geçildi. İnsülin ihtiyacı 1Ü/kg’a düştü ancak maliyet sebebiyle SCİİ tedavisine devam edemedi. 4 yıl içinde karaciğer sirozu gelişen ve dekompansasyonu hızlı olan hastaya Ocak 2021’de canlıdan karaciğer nakli yapıldı. Halen takiplerine devam etmektedir.

OLGU 2: 27-yaş-kadın hasta, seronegatif romatoid artirt tanısı ile romatoloji bölümünden izlenirken açlık kan şekeri yüksekliği ile diyabet polikliniğimize başvurdu. Deride kırışıklıklar, skleroderma benzeri cilt bulguları, kısa boy, ince-tiz ses, sivri burun, alopesi bulguları ile genetik bölümüne yönlendirildi ve klinik olarak WS tanısı konuldu. Kilo kaybı nedeniyle metformin kullanamayan hastanın diyabeti 0.5 ü/kg dozunda bazal insülin ve repaglinidle kontrol altındayken karaciğer enzim yüksekliği nedeniyle pioglitazon başlanarak insülin dozları azaltıldı. Romatoid artrit tanısının da aslında osteoartrit alevlenmeleri olabileceği düşünüldü. Romatoloji konsültasyonu ile steroid tedavisi azaltılıp kesildi. Halen 38 yaşında olan hastanın prematür over yetmezliği, osteoporoz ve 6 yıl önce bilateral katarakt nedeniyle operasyon öyküsü bulunmaktaydı. Mevcut tedavi ile karaciğer enzimleri normal seyreden hastanın fibroscan değerlendirmesinde fibrozisi yoktur ve HbA1c %5.6’dır.