Günümüzde her ne kadar “Uzay Madenciliği”, “Asteroid Madenciliği” ve “Okyanus Madenciliği” gibi kavramlar türetilmiş olmasına rağmen halen madenler temelde 2 şekilde çıkarılmaktadır. Madenler yerin yüzlerce metre altında ise “Yeraltı Madenciliği” yapılır. Madenler yeryüzüne yakınsa “Yerüstü Madenciliği” yöntemi uygulanır. Yeraltı madenciliğinde madene ulaşmak için yerin altına tüneller açılır ve tüm işlemler yerin altında gerçekleştirilir. Yerin altından çıkarılan maden daha sonra yeryüzündeki tesislerde işlenir. Yeraltı madenciliğinde ağaçların kesilmesi ya da ekosistemin bozulması söz konusu değildir. Tüm işlem yerin altında olduğu için, gürültü, toz, su kirliliği vb gibi olumsuz çevre koşulları görülmez. Eğer maden yeryüzüne yakınsa (yerin 20-50-100 m altındaysa), daha ekonomik bir yöntem olan yerüstü madenciliği yöntemi tercih edilir. Bu yöntemde, madenin büyüklüğüne göre yüz ya da bin dönüm arazinin toprak örtüsünün kaldırılması gerekir. Madenin bulunduğu sahada toprağın kaldırılması ve ağaçların kesilmesi söz konusudur. Maden süresince az miktarda toz ve gürültü oluşabilir. Toz ve gürültünün önlemini almak mümkündür ancak ekosistem zarar görür. Maden sahasında bazı bitkilerin ve hayvanların yaşamı son bulur. Çevreye olan bu olumsuz etkiler, sadece madenin işletildiği sürece (ortalama 10-15 yıl) devam eder. Maden çıkarıldıktan sonra saha yeniden rehabilite edilir.