Akademik Veri Yönetim Sistemi
59. Ulusal Nöroloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 13 - 18 Aralık 2023, ss.27
Amaç: Uykuda Elektriksel Status Epileptikus (ESES), özellikle çocukluk dönemine özgü bir elektroklinik sendrom olarak bilinir. Mevcut literatür, steroid ve İntravenöz İmmunglobulin (İVİg) tedavilerinin antiepileptik ilaçlara kıyasla daha başarılı olduğunu ve hastaların EEG paternlerinde belirgin bir düzelme sağladığını göstermektedir. Bu çalışma, İVİg tedavisi uygulanan hastalarda inflamatuvar süreçlerle bağlantılı immünolojik parametrelerin düzeylerinin belirlenmesini ve böylece İVİg tedavisinin etkinliğini belirlemek amacıyla kullanılabilecek potansiyel biyobelirteçlerin tanımlanmasını hedeflemektedir.
Gereç ve Yöntem:Çalışmamıza, yaş ortalaması 8,6±3,2 olan 37 ESES hastası (14 kız, 23 erkek) ve yaş ortalaması 12,3±2,5 olan 20 sağlıklı çocuk birey (11 kız, 9 erkek) dahil edildi. İVİg tedavisine başlamadan önce ve tedaviden 1 yıl sonra, hastalardan tekrar BOS ve serum örnekleri alındı, dil ve kognisyon testleri uygulandı. BOS ve serum örneklerinde CXCL13, YKL40, GFAP, HMGB1 ve NFL düzeyleri ELISA yöntemi kullanılarak ölçüldü.
Bulgular: NFL dışındaki tüm parametrelerin hem BOS hem de serum düzeylerinin tedaviyi takip eden bir yıl içinde anlamlı olarak düştüğü belirlendi. Özellikle inflamasyon ve kognitif yıkımdan sorumlu olan bu parametrelerin sağlıklı bireylerdeki ile benzer seviyelere gelme eğiliminde olduğu gözlendi. BOS ve serumda ölçülen GFAP, YKL40, CXCL13 ve HMGB1 için p değerleri tabloda verilmiştir. Tedaviden sonra ESES bulgusu gerileyen ve epilepsisi tedaviye dirençli olanların tedavi öncesi serum GFAP düzeyleri yüksek (p=0,020), tedavi sonrası CXCL13 düzeyleri ise (p=0,023) düşük bulundu. Dil testi skorları ile serum/BOS YKL40 ve CXCL13 düzeyleri arasında zayıf korelasyon saptandı.
Sonuç: Bulgularımız İVİg tedavisinin nöroinflamasyon faktörlerini baskıladığını göstermektedir. ESES hastalarının tedavisinin izlenmesinde, nöroinflamasyon parametrelerinin toplu olarak değerlendirildiği bir multipleks test kiti kullanılması, kantitatif olarak ve kısa sürede sonuç veren bir biyobelirteç panelinin geliştirilmesine katkıda bulunabilir.