Amaç: Bu çalışma çocukluk çağında sık görülen bir semptom olan ateş karşısında hekimlerin bilgi ve yaklaşımlarını değerlendirmek amacıyla yapıldı.Yöntem: Beş ilde çocuk hastalarla ilgilenen 188'i uzman toplam 479 hekime 6 haftalık ateşli bir bebek vaka sunuldu ve "keypad"lerini kullanarak anket sorularını cevaplandırmaları istendi.Bulgular: Hekimlerin % 52'si termometreyi en güvenilir ateş ölçme yöntemi olarak değerlendirdiklerini, % 72'si ateş yüksekliğinin ufak bir bebekte ciddi bakteriyel infeksiyonun tanınmasına neden olmadığını; % 70'i antipiretiğe yanıtın bakteriyel ve viral infeksiyonun ayırdedilmesinde kullanılamayacağını belirtti. Verilecek parasetamol dozu konusunda fikir birliği yoktu, % 83.4'ü 200-300 mg/kg'lık doz önerdiler.Sonuç: Hekimlerin ateşli çocuğa yaklaşımlarının farklı olabildiği görüldü. Bu konuda görüş ve uygulama birliğine gidilmesi ve bu amaçla mezuniyet sonrası eğitim çalışmalarının yürütülmesi gereklidir.
Aim: The study was conducted to ascertain the knowledge, attitudes and practices of doctors regarding the most frequent symptom of childhood: fever.Methods: A total of 479 doctors practicing with children from 5 cities were given a case scenario of a 6-week-old febrile infant and were asked to answer the questions using keypads.Results: The results indicated that 52 % of the doctors assumed mercury thermometer as the most reliable tool to measure body temperature. 72 % of them didn't consider high fever as a sign bacterial infection: 70 % did not regard the response of fever to antipyretic medication to distinguish bacterial and viral infections. There was not an agreement on the paracetamol dosage, 83 % of the doctors suggested a dosage of 200-300 mg/kg.Conclusion: Doctors' attitudes and practices towards a febrile infant were variable. A consensus should be achieved and postgraduate education programs should be carried on.