Eski Türklerde kompozit yay nasıl yapılıyordu? Karpat Havzası’nda 7. yüzyıla ait bir Avar yay ustasının mezar kalıntıları


BALOGH C.

IV. Uluslararası Türk Sanatları, Tarihi ve Folkloru Kongresi / Sanat Etkinlikleri. 14-16.05.2015. Konya, Konya, Türkiye, 14 Haziran - 16 Mayıs 2015, ss.1-7

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Konya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-7
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Türklere ilişkin arkeolojik buluntuların en tipik öğeleri atlı definler ve mezarlara konulmuş yay, oklar, sadak (okluk) gibi atlı bozkır savaşçılarının vazgeçilmez silahları ve donanımlarıdır. Şimdiye kadar kazılmış Eski Türk Çağı mezarlarının neredeyse her birinde karşımıza çıkan bileşik ya da kompozit diye bilinen yayların hayvan kemiklerinden veya boynuzdan hazırlanmış parçaları, yayların kabzalarının ve yay başlarının mukavemet gücünü artırmak için kullanıldığı bilinmektedir. Fakat Avrasya çapında son derece önemli bir yeri olan bu silahların hazırlanışına ilişkin arkeolojik veriler maalesef bulunmamaktadır. Bu Erken Ortaçağ dönemine ait yayların hazırlanışına ilişkin bilgilerimiz ancak konunun uzmanları tarafından yapılan rekonstrüksiyonlara dayanmaktadır. Şimdiye kadar Avrasya bozkırlarında yapılan kazıların hiçbirinde yay yapımında kullanılan araç-gereçlere de rastlanmamıştır.

Bu bildiride, 2010 yılında Macaristan’da 7. yüzyıla ait bir Avar mezarında yaptığımız kazıda elde ettiğimiz bulguları tanıtacağız. Mezarda yay yapımında kullanılan pek çok araç-gereç yanında yarı işlenmiş kemiklerin de bulunması, mezara defnedilen kişinin çok büyük bir olasılıkla bir yay ustası olduğuna işaret ediyor.

Mezardan çıkan bu araç-gereçler, yani somut arkeolojik veriler ışığında Erken Ortaçağ’da yayın nasıl hazırlandığını artık daha iyi anlama imkânına sahip olduğumuzu söyleyebiliriz.

Bildirimizde aynı zamanda Eski Türk arkeolojisine ilişkin önemli bir noktaya da dikkat çekmek istiyoruz. Eski Türklerin maddi kültürü hakkındaki bilgilerimiz ancak Eski Türklerin mezarlık komplekslerine ilişkin geniş çaplı arkeolojik kazıların yapılması ve bunların sistematik biçimde incelenmesiyle artabilir. Fakat Eski Türklere ilişkin geniş çaplı arkeolojik araştırmalar son derece azdır. Bu noktada, kimi problemlerin incelenmesinde Avarlara ilişkin arkeolojik araştırma sonuçlarının kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Nitekim Türk dilli Avarlar, 568’den 9. yüzyıla kadar Avrupa tarihinde çok belirleyici bir rol oynamıştır. Bunun sonucu olarak Karpat Havzası’nda Avar döneminden kalan yaklaşık 3.500 mezarlık bulunmaktadır. Şimdiye kadar ise yaklaşık 60.000 Avar mezarı kazılmış ve buluntuları incelenmiştir. Bu buluntular arasında Orta Asya’dan getirdikleri defin adetlerinin izleri yanında, inanç dünyalarına ve maddi kültürlerine ait bulgular da önemli bir yer tutmaktadır.

In this presentation is presented a burial of an Avar bowyer excavated in 2010 in Hungary and dated to the very end the of the 6th century or to the very beginning of the 7th century. Its unique feature is that it consisted of a number of tools and semi-finished bow plates of horny material. The man lying in the grave must have been a craftsman also making bows. He was buried according to nomadic rite, i.e. together with his horse and weapons. His tools (2 adzes, 2 hammers, a file, a saw, a splitting knife, a hand drill and a small two-pronged tool) were placed to his right calf. The semi-finished bow plates of horny material were placed in a melting pot. In connection with the interpretation of the finds from the grave, we try to reconstruct in accordance with specific archaeological finds how the dreaded weapon all over Eurasia, the composite bow of nomads, should have been made. On the other hand the tools found beside of the deceased reveal that the 40–49 year old man buried in the grave not only produced objects of bone and horn, but also dealt with metalworking.