Akademik Veri Yönetim Sistemi
İkinci Uluslararası Avrasya Çalışmaları Sempozyumu/Avrasya’xxda Türkiyat ve Şarkiyat Çalışmaları, 4 - 06 Temmuz 2018, cilt.1, ss.94-95
Hint Alt Kıtası geçmişten günümüze çeşitli zenginliklere sahip olmuş ve “arzular ülkesi” olarak adlandırılmıştır. Hint toprakları inci, elmas, gül esansı gibi zenginlikleri, ucuz işçiliğe sahip olmasından, uzak denizlere açılma politikası güden ve sömürgecilik yapan Avrupalı devletlerin işta- hını kabartmıştır. Portekizliler, Felemenkler, İngilizler, Fransızlar, Danimarkalılar, Almanlar tarafından XV. yüzyılın sonlarından başlayarak farklı tarih aralıklarında Hint Alt Kıtasını başlangıçta sadece sözde ticaret amacıyla gelmiş olsalar da, sömürgeleri haline getirmeye çalışmışlar ve kısmen veya tamamen başarılı olmuşlardır. Şüphesiz bundaki başarılarında yapılan şarkiyat (oryantalizm) çalışmaları büyük önem arz etmektedir. Hint Gürkanlı padişahı Cihangir ile tercümansız konuşabilen William Hawkins, Sir Thomas Roe, Warren Hastings, Wiliam Jones, Kipling Rudyard, Jerome Xavier, Henry Martyn, Carl Gottlieb Pfander gibi Avrupalılar Şark’a hâkim olmak, onu yeniden kurmak ve onun yöneticisi olmak için şarkiyat çalışmaları yürütmüşlerdir. Hint halkına yerli dilde vaazlar vermiş, kutsal kitaplarını yerli dile tercüme etmiş ve kültürlerini edebiyat çalışmaları vasıtasıyla topluma aktarmayı hedeflemişlerdir. Bölgede kalıcı olabilmek için dillerini öğrenmiş ve diğer yönetici ve askerlere öğretmek için okullar açmışlardır. Bengal’in yöneticisi ve Doğu Hindistan Şirketinin ilk genel valisi olan Warren Hastings de memurlarının yerli dil ve kültürü öğrenmelerine önem vermiş, şarkiyat çalışmaları yapan İngilizlere destek vermiş, matbaalar kurmuş ve böylece İngilizlerin Hint Alt Kıtasındaki hâkimiyetini sağlamlaştırmaya çalışmıştır.
The Indian subcontinent has had various riches from past to now and is called “the country of desires”. Since Indian lands have richnesses such as pearls, diamonds, rose essences, and cheap labor, exacerbated the appetite of the Europeans whose policy was opening up to distant sea sta- tes. Portuguese, Dutch, English, French, Danish, German by starting from the end of the XV. century, they attempted to make the Indian subconti- nent intervals into colonies at different durations and they were partially or completely successful, although initially only for so-called commer- cial purposes. Undoubtedly, the orientalism studies carried out in these successes. Such as William Hawkins, Sir Thomas Roe, Warren Hastings, Wiliam Jones, Kipling Rudyard, Jerome Xavier, Henry Martyn and Carl Gottlieb Pfander. They preached local people, translated their holy scrip- tures into local languages, and aimed to convey their cultures through lite- rary studies. They learned languages to stay permanently in the region and opened schools to teach other administrators and soldiers as well. Warren Hastings, the director of Bengal and the first general governor of the East India Company, also paid attention to the officers’ learning of the native language and culture, supported the English people who were doing oriental studies, set up printing houses and thus tried to consolidate British dominance in the Indian subcontinent.