Akademik Veri Yönetim Sistemi
23. Ulusal Cerrahi Kongresi, Antalya, Türkiye, 24 Nisan 2024
Amaç
Graves hastalığının cerrahi tedavisinde, rekürrens riskini azalttığı için, total tiroidektomi, subtotal
tiroidektomiye göre günümüzde daha sık tercih edilmektedir. Fakat cerrahinin kapsamının
artması, ameliyat sonrası dönemde oluşabilecek komplikasyonlar ile ilişkili risklerin artışı,
ötiroidini korunamaması ile doğrudan ilintilidir. Bu çalışmada graves hastalığının cerrahi
tedavisindeki tercih edilen tekniğin, ameliyat sonrası uzun dönem sonuçlara etkisi, subtotal
tiroidektomi yapılan hastalarda ise, remnant doku miktarının rekürrense etkisi araştırılmaktadır.
Yöntem
Graves hastalığı nedeniyle, üçüncü basamak üniversite hastanesinde, 1987 ve 2018 arasında,
en az 5 yıllık klinik takibi olan, tiroidektomi yapılan hastalar retrospektif olarak taranarak
çalışmaya dahil edildi. Tiroidektominin boyutuna göre total/near total ve subtotal olarak iki gruba
ayrıldı. Yaş, cinsiyet gibi demografik bilgiler, ameliyat sonrası dönemdeki rekürrens,
hipoparatiroidizm, vokal kord paralizi, hematom, seroma oluşumu gibi sonuçlar, histopatolojik
veriler karşılaştırıldı. Subtotal tiroidektomi yapılan hastalarda ise rekürrens ile ilişkili olabilecek
remnant doku miktarı belirlenmesi için farklı alt gruplar arasında karşılaştırmalar yapıldı.
Bulgular
Çalışmaya dahil edilen 427 hastanın, 125’ine subtotal; 302’sine total/near total tiroidektomi
yapıldı. Her iki grupta da hastaların büyük bölümü kadın hastalardan oluşuyordu. (subtotal: 96
(%76,8) vs. total: 223 (%73,8); p=0,5). Total/subtotal tiroidektomi yapılan hastaların hiçbirinde
rekürrens görülmezken, subtotal tiroidektomi yapılan hastaların 10’unda (%8) görüldü. Geçici
hipoparatiroidizm oranı total/subtotal yapılan hastalarda anlamlı olarak fazlaydı (subtotal: 1
(%0,8) vs. total: 51 (%16,9); p<0,01). Kalıcı hipoparatiroidizm, geçici veya kalıcı vokal kord
paralizi oranları arasında anlamlı fark yoktu. Rekürrens olan hastalar incelendiğinde,
olmayanlara kıyasla daha fazla remnant dokunun bırakıldığı (5,3 ±0,94 vs. 3,4 ±1,34 gr;
p<0,01), 4 gr’dan daha az doku bırakılan hastalarda hiç nüks görülmediği izlendi (%17,8 vs. %0;
p<0,01).
Sonuç
Graves hastalığının cerrahi tedavisinde total tiroidektomi, rekürrens riskini azaltırken, kalıcı
komplikasyonlarda artışa neden olmaz. Subtotal tiroidektomi yapılan hastalarda remnant doku
miktarı ile rekürrens yakından ilişkilidir.
Purpose
This study analyzes the extent of
thyroidectomy for Graves' Disease (GD) and its impact on recurrence and
complications, focusing on the relationship between remnant thyroid tissue and
recurrence in subtotal thyroidectomy.
Methods
A retrospective analysis of 427
GD patients who underwent surgery at a tertiary hospital from 1988 to 2022.
Patients were categorized into total/near-total thyroidectomy (TT, n=302) and
subtotal thyroidectomy (ST, n=125). The groups were compared for demographics,
postoperative complications, and recurrent hyperthyroidism rates. ROC analysis
determined the remnant cut-off value for recurrence in the ST group.
Results
Age and sex were similar across
groups. Recurrent hyperthyroidism was found in 8% of ST patients but none in
the TT group (p<0.001). Transient hypoparathyroidism was higher in the TT
group (16.9% vs. 0.8%; p<0.001). Persistent hypoparathyroidism and vocal
cord paralysis rates were comparable. ST patients with recurrence had more
remnant tissue (5.3 ± 0.94 g vs. 3.4 ± 1.34 g; p<0.01). The remnant tissue
cut-off for predicting recurrence was 4 g (<4 g: 0%, ≥4 g: 17.8%;
p<0.001).
Conclusion
Total thyroidectomy has lower
recurrence rates than subtotal thyroidectomy without significantly increasing
long-term complications. Remnant tissue larger than 4 g in subtotal
thyroidectomy increases the risk of recurrence.