Fiyat – Kazanç Oranı Etkisinin Değer Yatırım Stratejileri Kapsamında Analizi: İMKB İçin Ampirik Bir Uygulama

AYTÜRK Y., TURAN İÇKE B.

ÖNERİ: MARMARA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ HAKEMLİ DERGİSİ, cilt.9, sa.35, ss.103-115, 2011 (Hakemli Dergi)

Özet

Fiyat – Kazanç Oranı Etkisi, düşük fiyat – kazanç oranına sahip hisse senetlerinin yüksek fiyat – kazanç oranlı hisse senetlerine göre daha yüksek normalüstü getiri sağlamasıdır. Bu çalışmada gelişmiş ve gelişen hisse senedi piyasalarında bazı dönemlerde gözlenen Fiyat – Kazanç Oranı Etkisi’nin Nisan 2001 – Mart 2009 döneminde İstanbul Menkul Kıymetler Borsası’nda geçerliliği araştırılmıştır. Çalışmada Fiyat – Kazanç Oranı Etkisi’nin test edilmesinde Black, Jensen ve Scholes’un 1972 yılındaki çalışmalarında ortaya koydukları ve literatürde yaygın olarak kullanılan zaman serisi regresyon analizi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, fiyat – kazanç oranına dayanan yatırım stratejisinin istatistiksel olarak anlamlı normalüstü getiri sağlamadığı ve Nisan 2001 – Mart 2009 döneminde İMKB’de Fiyat – Kazanç Oranı Etkisi’nin geçerli olmadığı tespit edilmiştir. Bu sonuç, İMKB’nin zayıf formda etkin bir piyasa olduğuna ilişkin bir kanıt niteliği taşımaktadır. Ayrıca Finansal Varlık Fiyatlama Modeli’ne göre sistematik riskin göstergesi olan beta katsayıları ile hisse senedi getirileri arasında doğrusal bir ilişki olmadığı tespit edilmiştir.

Price – earnings ratio effect occurs when common stocks with lower price-to-earnings ratios have higher abnormal returns compared to common stocks with higher price-to-earnings ratios. In this research, the validity of the price-to-earnings ratio effect was investigated in Istanbul Stock Exchange over the period April 2001 – March 2009. In order to test the price-to-earnings ratio effect, developed by Black, Jensen and Scholes in 1972 and having been used widely in literature, time regression analysis was conducted. Results of the research proved that value investing strategy based on price-to-earnings ratio could not gained statistically significant abnormal returns and over the period April 2001 – March 2009 the price-to-earnings ratio effect was not proved in Istanbul Stock Exchange. This result also can be accepted as evidence that Istanbul Stock Exchange has weak form market efficiency. In this research, it is also stated that there is no positive linear relationship between beta coefficients, representing the systematic risk as stated in Capital Asset Pricing Model, and common stock returns.