Atıf İçin Kopyala
, Doylu A., Mollavelioğlu B., Emiroğlu S., Tükenmez M., Yılmaz R. S., ...Daha Fazla
23. Ulusal Cerrahi Kongresi , Antalya, Türkiye, 24 - 28 Nisan 2024
-
Yayın Türü:
Bildiri / Yayınlanmadı
-
Basıldığı Şehir:
Antalya
-
Basıldığı Ülke:
Türkiye
-
İstanbul Üniversitesi Adresli:
Evet
Özet
Baştan Cerrahi Uygulanan Erken Evre Multifokal/Multisentrik Meme Kanserinde MemeKoruyucu Cerrahinin Onkolojik Güvenilirliği
Aylin Doylu1, Baran Mollavelioğlu1, Selman Emiroğlu1, Mustafa Tükenmez1, Ravza Yılmaz2, Semen Önder3, Mahmut Ebudeccane Müslümanoğlu1, Neslihan Cabıoğlu1
1İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı
2 İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, RadyolojiAnabilim Dalı
3 İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, PatolojiAnabilim Dalı
Amaç: Meme kanserinin cerrahi tedavisinde ilk tercih meme koruyucu cerrahidir (MKC). Son yıllarda görüntüleme yöntemlerinin gelişmesi ve özellikle Manyetik Rezonans (MR) yönteminin yaygın olarak kullanılması nedeniyle pek çok meme kanseri multifokal veya multisentrik olarak değerlendirilmekte ve bu nedenle mastektomi oranları artmaktadır. Çalışmamızda multifokal veya multisentrik meme kanseri tanısı alan ve MKC yapılan hastalarda lokalnüks ve sürvinin değerlendirilerek onkolojik güvenilirlilik değerlendirilmiştir.
Metod: Ocak 2015 ile Ocak 2021 tarihleri arasında İstanbul Tıp Fakültesi Meme Cerrahisi Kliniği’nde multifokal-multisentrik meme kanseri tanısıyla MKC yapılan 50 hastanın demografik özellikleri, menopozal durum, tümör odak durumu, aksiller cerrahi durumu, tümör alt tipi ve evresi, aldığı tedaviler ve takip süreleri retrospektif olarak analiz edildi.
Bulgular: Toplam 50 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. 4 hastaya cerrahi sınır pozitifliği nedeniyle bir sonraki seansta mastektomi uygulandığından bu hastalar çalışma dışı bırakıldı. Analize dahil edilen 46 hastada cerrahi sınır negatifti. Ortalama yaş 51 idi. 25 (%54,3) hasta premenopozal ve 21 (%45,7) hasta postmenopozaldi. Tümör odakları 44 (%95,7) hastada multifokal ve 2 (%4,3) hastada multisentrik yerleşimliydi. 28 (%60,9) hastaya sentinel lenf nodu biyopsisi, 18 (%39,1) hastaya aksiller lenf nodu diseksiyonu uygulandı. Tümör alt tipi 31 (%67,4) hastada invaziv duktal karsinom, 7(%15,2) hastada invaziv lobüler karsinom, 5 (%10,9) hastada invaziv duktal karsinom + invaziv lobüler karsinom, 3 (%6,5) hastada diğer alt tiplerdi. Tümör çapı ortalama 20,1 mm idi. 24 (%52,2) hastada T1, 22 (%47,8) hastada T2 tümörsaptandı. 27 (%58,7) hastada aksilla negatif saptandı. 38 (%82,6) hastada in situ komponent mevcuttu. 18 (%39,1) hasta Luminal-A, 23 (%54,3) hasta Luminal-B, 3 (%6,5) hasta HER-2 pozitif ve 2 (%4,3) hasta triple negatif moleküler alt tipindeydi. Hastaların tamamına adjuvan radyoterapiuygulandı. 30 (%65,2) hastaya adjuvan kemoterapi, 41 (%89,1) hastaya adjuvan hormonoterapi uygulandı. Median takip süresi 34 (12-100) aydı. Takiplerde 3 (%6,5) hastada ipsilateral meme nüksü saptandı. 1 (%2,1) hastada aksiller nüks saptandı. Uzak organ metastazı ve meme kanserine bağlı ölüm görülmedi. 5 yıllık hastalıksız sağkalım oranı %92,9 saptandı.
Sonuç: Güncel radyolojik yöntemler ile multifokal-multisentrik meme kanseri saptanma oranları artmaktadır. Lokal nüks oranları tek odaklı meme kanserine göre biraz yüksek olup, sonuçların genel sağkalıma etkisi olmadığı görülmektedir. Sonuç olarak multifokalite/multisentrisitenin temiz cerrahi sınır elde edildiği sürece MKC için bir kontrendikasyon olmadığı düşünülmektedir. Sınır pozitifliği riski yüksek hastalarda ikinci cerrahi bilgisi verilerek MKC uygulanılabilir. Bu hastalar multidisipliner konseylerde değerlendirilerek kişiye özgü cerrahi kararı verilmelidir.