Bilgisayarlar özellikle araştırmacılar ve akademisyenler için veri çözümleme ve depolamanın başlıca aracı haline gelmiştir. Bu durum verilerin organize bir biçimde işlenmesi ve saklanmasında başa çıkılması gereken yeni bir sorunun ortaya çıkmasına neden olmuştur. Araştırmacılar, eğitimciler ve öğrenenler üzerinde çalıştıkları ham ya da işlenmiş verileri tekrar kullanım amacıyla sürekli olarak yedeklemektedirler. Ne var ki bu kesimlerin veri kayıplarının önüne geçmek ve geçmiş çalışmalarını gelecekte daha organize bir hale dönüştürmek için yedekleri bu bilgileri bir süre sonra kaybolmakta, bilgilerin eski hallerine ulaşılamamakta, birçok ortamda farklı içerikte çalışma dosyalarına rastlanmaktadır. Tuncer (2013) bu duruma dikkat çekerek bir veri atığı ölçeği geliştirmiş, söz konusu ölçek bu araştırmada da kullanılarak veri toplama yoluna gidilmiştir. Araştırma bu yönüyle betimsel tarama modelinde yürütülmüştür. Veri toplama aracı Fırat ve Tunceli Üniversitelerindeki 81 akademisyene uygulanmıştır. Akademisyenlerin ölçek maddelerine vermiş oldukları cevaplar çeşitli değişkenler açısından karşılaştırılmıştır. Araştırma bulgularından bazıları cinsiyet açısından ölçek puanları arasında anlamlı fark olmadığı, ölçeğin karmaşa boyutunda Tunceli üniversitesinde görev yapan akademisyenler lehine anlamlı fark gözlendiğidir. Ayrıca akademisyenlerin veri kayıplarına öncelikle veri kaybetme endişelerinin yol açtığı tespit edilmiştir. Araştırmada dikkati çeken bir başka bulgu araştırmaya katılanların önemli bir bölümünün en az on yıllık çalışma belgelerini yedeklemeye çalıştıklarıdır.  Artan bilgi ve belge yoğunluğuyla mücadele edebilmenin alan yazında öne çıkan önlemleri olarak bir belge yönetim sistemine ihtiyaç olduğu ve elektronik belgelerin arşivlenirken arşivleme formatının ne olacağı, ne kadar süreyle arşivleneceği, kullanıcıların belgeye nasıl ulaşacağı ve belgenin yaşam döngüsünün nasıl olacağı gibi bir dizi planlama yapılması gerektiğidir.