Amaç: Total diz artroplastisi (TDA) sonrası gelişen distal femur periprostetik kırıklarının (DFPK) tedavisinde kullanılan yöntemlerin sonuçları literatürde fonksiyonel ve radyolo- jik sonuçlar ile sınırlı olarak değerlendirile- bilmiştir. Bu çalışmada minimal invaziv tek- nikle uygulanan kilitli plak (KP) ve retrograd intramedüller çivi (İMÇ) tedavilerinin fonk- siyonel ve radyolojik sonuçlarının mortalite oranları da dikkate alarak karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Şubat 1992-Nisan 2017 tarihleri arasında TDA sonrası Lewis-Rorabeck tip 2 DFPK gelişen ve KP (9 hasta) veya İMÇ (19 hasta) tedavilerinden biriyle tek merkezde te-davi edilen en az 24 ay takipli 28 hasta (21 K / 7 E) çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortala- ma takip süresi 59 (aralık: 24-252) ay idi. Yaş ortalamaları KP grubunda 70.69 (aralık: 46- 86) yıl, İMN grubunda 68.56 (aralık: 64-78) yıl idi. KP ve İMÇ gruplarındaki tedavi sonuçları fonksiyonel skorlar, dizilim, kaynama süresi, komplikasyonlar ve mortalite oranları açısın- dan karşılaştırıldı. Değerlendirmede tedavi öncesi ve son kontrol klinik muayene bulgu- ları ve iki yönlü direkt grafilerden faydala- nıldı. Veriler %95 güven aralığında Student t-testi ve Kaplan-Meier sağkalım analizi kul- lanılarak incelendi.

Bulgular: Son kontrol Knee Society skor or- talaması KP grubunda 66,4 ± 15,6 iken IMN grubunda 73,5 ± 8,2 idi (P = 0,44). Gruplar dizi- lim yönünden karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı [aLDFA (anato- mik lateral distal femoral açı), P = 0.26; aPD- FA (anatomik posterior distal femoral açı), P =0,92)]. Kaynama süresi ortalaması KP grubun- da 3,6 ± 0,6 ay iken IMN grubunda 3,8 ± 0,7 ay idi (P = 0,42). KP grubunda 1 hastada en- feksiyon, 2 hastada kaynamama görülürken İMÇ grubunda komplikasyon görülmedi (P < 0,01, P < 0,01). KP grubunda mortalite oranı 1. ayda %5,3, 6. ayda %10,5, 1. yılda %26,3 ve 5. yılda %47,4 iken İMÇ grubunda sırasıyla %0, %0, %11,1 ve %44,4 idi (sırasıyla; P < 0,01, P < 0,01, P = 0,44, P = 0,89).