Bu çalışmada, sanayide çalışan çocuk ve gençlerin büyüme ve beslenme durumları çocuk işçiliğinin yoğun olduğu toplumlarla karşılaştırmalı olarak ele alınmaktadır. Ülkemiz verileri için, 14-18 yaş grubunda yer alan ve Ankara'da çalışan 532 erkek çırağın vücut ağırlığı ve boy uzunluğu değerleri kullanılmıştır. Çırakların büyüme ve beslenme durumları, ABD'nin NCHS (National Center of Health Statistics) yüzdelik eğrileri ve CDC (Center for Disease Control) 2000 zskorlan temel alınarak belirlenmiştir. Çırakların z-skoru ortalamaları ağırlık için -0,66, boy için -0,94 beden kitle indeksi (BKİ) için -0,31 olarak bulunmuştur. Çalışan çocuklarda düşük kiloluluk (underweight) oranı %2,6, kısa boyluluk (stunting) oranı %14,3 ve zayıflık (wasting) oram %0,2'dir. Büyüme eğrileri temel alınarak yapılan karşılaştırmalarda, Ankara'da çalışan çocukların gerek boy uzunluğu gerek vücut ağırlığı yönünden Hindistan'daki yaşıtlarından daha büyük değerlere sahip olduğu belirlenmiştir. Z-skorları açısından değerlendirildiğinde ise, Ankara'da çalışan çıraklarda beslenme yetersizliği oranı Nepal, Hindistan ve Endonezya'ya kıyasla daha düşük, Ürdün'e göre daha yüksek bulunmuştur. Çalışmamızda elde edilen diğer bir bulgu da, tüm araştırmalarda çalışan çocukların vücut ağırlığından çok boy uzunluğu yönünden büyüme geriliği içerisinde olmalarıdır. Sonuç olarak, Ankara'da çalışan çocukların, büyüme ve beslenme açısından karşılaştırma yapılan ülkelere kıyasla daha "iyi" durumda olduğu söylenebilir.
In this study growth and nutritional status of children and youths working in industry is investigated comparatively among societies where child labour is common. For the data from our country, body weight and height values of 532 male apprentices working in Ankara have been used. Growth and nutritional assessment of apprentices have been determined based on USA NCHS (National Center of Health Statistics) percentile values and CDC (Center for Disease Control) 2000 z-scores. Z-score averages of the apprentices have been found to be -0.66 for weight, -0.94 for height, -0.31 for body mass index (BMI). Among the working children, ratio of underweight was 2.6 %, stunting ratio was 14.3 % and wasting ratio was 0.2 %. In comparisons made based on the growth curves, it was found that the working children in Ankara displayed greater values both in height and in weight than the children of the same age in India. When assessed from the standpoint of z-scores, undernutrition ratios of apprentices working in Ankara were found to be lower compared to the ratios of those in Nepal, India and Indonesia but higher compared to the ratios of those in Jordan. Another finding obtained in our study is that the working children in all studies displayed underdevelopment in height rather than in body weight. As a result, it can be said that the working children in Ankara are in a "better" condition in growth and nutrition compared to their peers in other countries in consideration.
