YABANCILARA TÜRKÇE ÖĞRETENLERİN HÂL EKLERİNİN ÖĞRETİMİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ: NİTEL BİR ARAŞTIRMA


MELANLIOĞLU D.

Turkish Studies (Elektronik), cilt.7, sa.4 b, ss.2401-2411, 2012 (Hakemli Dergi) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 7 Sayı: 4 b
  • Basım Tarihi: 2012
  • Dergi Adı: Turkish Studies (Elektronik)
  • Sayfa Sayıları: ss.2401-2411
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

ÖZETHâl ekleri, cümlede adlar ile fiiller arasında anlam kurar.Yabancılara Türkçe öğretiminde hâl ekleri üzerine yapılan çalışmalar,genel olarak eklerin öğretimi sırasında öğrencilerin ne gibi zorluklaryaşadığını tespite yöneliktir. Bu çalışmada ise yabancılara hâl eklerininöğretimi sırasında öğretmenlerin yaşadığı problemleri ortaya koymakamaçlanmıştır. Araştırmada yabancılara Türkçe öğretenlerin konuyailişkin görüş ve deneyimlerini tespit etmek için nitel araştırmametotlarından biri olan fenomografi kullanılmıştır. Fenomenografiçevremizdeki fenomenler hakkında insanların deneyimlerini,algılarındaki farklılıkları açığa çıkarmaya odaklanan ampirik birçalışmadır. Çalışma Gazi Üniversitesi TÖMER’de dil bilgisi dersleriniyürüten 5 okutman ile yürütülmüştür. Veriler, araştırmacı tarafındanyarı yapılandırılmış görüşme formu ile yüz yüze toplanmıştır. Araştırmasonucunda görüşlerine başvurulan okutmanların, hâl eklerininöğretimi sırasında doğru uygulamaların yanı sıra yanlış uygulamalarada yer verdikleri belirlenmiştir. Buna bağlı olarak araştırma sonucundaşu önerilere yer verilmiştir: Soyut nitelik taşıyan hâl eklerininöğretiminde somutlaştırmadan mutlaka yararlanılmalıdır. Hâl eklerininhangi sıra ile öğrenciye sunulacağı ve kazandırılacağı noktasındaliteratürde birlik sağlanmalıdır. Yabancılara Türkçe öğretenler, bueklerin kullanımını pekiştirmek için uygulama sayısını çoğaltmalıdır.Hâl eklerinin öğretimi sırasında sadece hedef dilin bir başka ifadeyleTürkçenin imkânlarından yararlanılmalıdır. Bu çalışmada yabancılaraTürkçe öğretenlerin hâl eklerine ilişkin deneyimlerinin ortayaçıkarılması amaçlanmıştır. Yabancılara Türkçe öğretimi alanındayapılan çalışmalarda öğrenme alanlarına ilişkin deneyimlerin açığaçıkarılması sağlanabilir.
Case markers are structures which form meaning connections between nouns and verbs in the sentence. The studies conducted on teaching Turkish case-endings to foreigners aim to determine the issues that foreign students experience while learning these endings. This study, on the other hand, aims to determine the issues that teachers face while teaching Turkish case-endings to foreigners. Phenomenography is an empirical study which aims to explore people's experiences and the differences between their perceptions of the phenomena in our environment. A phenomenographic analysis, one of qualitative research methods, was conducted to determine the views of teachers that teach Turkish to foreigners on teaching case-endings. The study was conducted by five instructors that carry out grammar courses at TÖMER at Gazi University. The data were collected through semi-structured interview conducted face-to-face. The results showed that instructors used appropriate activities as well as inappropriate one while teaching Turkish case-endings to teachers. In this respect, the following suggestions can be made on the basis ofthe present research: Concretization should be utilized in the teaching of case markers which have an abstract quality. There should be a consensus in the literature as to the order in which case markers should be presented to students. Teachers of Turkish as a foreign language should increase the number of practices in order to reinforce the use of these markers. Only the target language, that is, Turkish must be used in the teaching of case markers. The present study aims to explore the experiences of teachers of Turkish as a foreign language with regard to case markers. Through studies on the teaching of Turkish as a foreign language, such experiences related to teaching domains can be uncovered.