Akademik Veri Yönetim Sistemi
7.Ulusal Çocuk Ortopedi Kongresi, Ankara, Türkiye, 18 - 20 Mayıs 2023, ss.63
Pes Kavus Deformitesi İçin Rekonstrüktif Cerrahi Tedavinin Orta ve Uzun Dönem
Klinik ve Radyografik Sonuçlarının İncelenmesi: Retrospektif Olgu Serisi
1
Mehmet DEMİREL, 2
Abdullah KAHRAMAN,
3
Taha Bedir DEMİR, 4
Yavuz SAĞLAM, 5
Fuat BİLGİLİ, 6
Cengiz ŞEN, 7
Önder İsmet
KILIÇOĞLU
1
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, 2
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi
Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, 3
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, 4
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, 5
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi
Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, 6
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, 7
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı
Amaç: Pes kavus genellikle nörolojik bir hastalığa ikincil gelişmiş bir dizi ayak deformitesini kapsayan tanımlayıcı bir terimdir. Kavus ayağı gerek çok çeşitli klinik prezantasyonu gerekse kısıtlı literatür sebebiyle günümüzde ortopedi cerrahları için
yönetimi zorlu bir hastalık olmaya devam etmektedir. Bu çalışmanın amacı, pes kavus nedeniyle cerrahi olarak tedavi edilmiş
hastaların orta/uzun dönem klinik ve radyografik sonuçlarını değerlendirmek ve bir cerrahi tedavi algoritması sunmaktır.
Gereç ve Yöntem: 2012 ile 2021 yılları arasında, pes kavus tanısıyla cerrahi olarak tedavi edilmiş 23 hastanın tıbbi kayıtları
geriye dönük incelendi. 2 hasta tıbbi veri eksikliği, 2 hasta ise takipten çıkmaları sebebiyle çalışmadan çıkarıldıktan sonra,
toplam 19 hastanın 27 ayağı (15 erkek) araştırmaya dahil edildi. Kavus ayak deformitesinin düzeltilmesinde çeşitli cerrahi
tekniklerin bazı kombinasyonları kullanıldı. Bunlar, plantar fasya gevşetme, birinci metatarsın dorsifleksiyon osteotomisi,
Jones prosedürü, kalkaneusun laterale kaydırma osteotomisi, peroneus longus tendonunun brevis tendonuna nakli, posterior
tibial tendonunun anteriora nakli ve Aşil tendon uzatma prosedürleriydi. Hastaların fonksiyonel durumu ameliyat öncesi ve
son kontrollerde AOFAS; son kontrollerde FADI ve FAAM ile değerlendirildi. Tüm radyografik ölçümler anterior-posterior (AP)
ve lateral basarak ayak radyografilerinde ayak ve ayak bileği cerrahisi ile ilgilenen tek bir ortopedi cerrahı tarafından yapıldı.
Sonuçlar: 8 hastada bilateral , 11’inde unilateral bozukluk vardı. Ortalama yaş 11.38±3.28(5–19) yıl ve takip süresi
65±32.53(26–136) ay idi. Kavus’un 8 hastada CMT, 6’sında meningomyelosel, 3’ünde SP, 2’sinde ise GOS’a bağlı idiopatik
geliştiği kaydedildi. Ortalama AOFAS preop 47±2.62’den(19–69) 63 ± 2.9’a(39–92) yükseldi(p<0.001). Son kontrol ortalama FADI-FAAM 60±16.14(24–80) ve 45±13.36(14–62) olarak saptandı. AP ölçümlerde, preop talus-1. metatars ve talonaviküler örtünme açıları 25.62±1.85°’ ve 16.16±1.42 °’den postop 14.19±2.29°’ (p=0.03) 11.52±1.33°’e (p<0.001) azalarak
düzeldi. Talokalkaneal açının 25.63±1.67 °’den 30.92 ± 2.24°’ye (11–48) düzelerek arttığı ancak bu artışın anlamlı olmadığı
tespit edildi (p = 0.11). Lateral talokalkaneal açı ise 25.85±7,77 ‘den 31.19±2.17°’ ye artarak düzeldiği tespit edildi(p=0.03).
Kaynamama yoktu. 1 hasta tibiotalokalkaneal artrodez ve 1 hasta triple artrodez ile revizyon ameliyatı geçirmişti. Perop ve
postop major cerrahi komplikasyon görülmedi
Tartışma: Araştırmamızın sonuçları, pes kavus ile ilişkili ayak patolojilerinin tedavisinde, rekonstrüktif cerrahi tekniklerin
uygun kombinasyonlarının, orta ve uzun dönemde düşük komplikasyon oranlarıyla memnun edici klinik ve radyografik sonuçlar sağlayabileceğini göstermiştir. Ayrıca, rekonstrüktif cerrahi ile talonaviküler örtünme artışının uzun dönemde ayak
biyomekaniğine olumlu katkı sağlayabileceğini düşünüyoruz.
Anahtar Kelimeler: pes cavus,aofas,fadi,faam,rekonstrüktif cerrahi,talus-birinci metatars açısı, talonaviküler örtünme açısı,talokalkaneal açı,Charcot-Marie-Tooth