Akademik Veri Yönetim Sistemi
TURKIYE KLINIKLERI TIP BILIMLERI DERGISI, cilt.29, sa.6, ss.1563-1572, 2009 (SCI-Expanded)
Amaç: Bağlanma, insanların kendileri için önemli olan başkalarıyla güçlü duygusal bağlar kurma eğiliminin nedenlerini açıklayan bir yaklaşımdır. Bağlanma biçimleri, yakın ilişkilerde bireylerin davranışlarında, ilişkilerinden doyum almalarında, ilişkilerde yaşanan sorunlardan etkilenmelerinde ve bu sorunlar ile başa çıkmalarında etkilidir. Bu araştırma, yataklı bakım kurumlarında çalışan hemşirelerin bağlanma biçimlerinin baş etme tutumlarına etkisini incelemek amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın evrenini, bir devlet ve bir üniversite hastanesinde çalışan hemşireler, örneklem grubunu ise amaçlı örnekleme yöntemi ile seçilen 765 hemşire oluşturdu. Veriler; hemşirelere yönelik Kişisel Bilgi Formu, İlişki Anketi, İlişki Ölçekleri Anketi ve Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği kullanılarak toplandı. Elde edilen veriler SPSS programında analiz edildi. Bulgular: Hemşirelerin büyük çoğunluğunun güvenli bağlanma biçimine sahip olduğu ve en sık pozitif yeniden yorumlama ve gelişme baş etme yöntemini kullandıkları saptandı. Güvenli bağlanma biçimine sahip hemşirelerin; pozitif yeniden yorumlama ve gelişme ve planlama gibi etkili baş etme tutumlarını korkulu, kayıtsız ve saplantılı bağlanma biçimine sahip bireylerden daha sık kullandığı görüldü. Sonuç: Güvenli bağlanma biçimine sahip hemşirelerin klinik ortamda stresle baş etmede daha az zorlanacağı, dolayısıyla hasta, ailesi ve sağlık ekibi üyeleri ile olumlu ilişkiler kuracağı ve doyum düzeyinin daha yüksek olacağı düşünüldü.
Objective: Attachment styles are effective on behaviors of individuals who are in close or intimate relationships with one another, in driving satisfaction out of their relationships, in being affected by the problems encountered in the relationships and in coping with these problems. The study aim was to examine the effect of the attachment styles of nurses on their coping strategies. Material and Methods: Nurses who worked in one state and one university hospital formed the environment of the research. Purposive sampling method was used to form the sample group including 765 nurses. Data were collected using a questionnaire for demographical information, by using Relationship Questionnaires, Relationship Scale Questionnaires and the Scale of Evaluation, which evaluates the Strategies of Coping. The data gathered were analyzed with SPSS. Results: Positive reinterpretation and growth was the most common coping strategy and security was the most common attachment style in this study. Nurses who adopted secure attachment styles used effective strategies such as the positive reinterpretation, growth and planning more often then individuals who have fearful, preoccupied and dismissing attachment styles. Conclusion: The results of this study suggest that nurses with secure attachment styles have fewer difficulties in coping with the stress in a clinical environment. Thus, they will establish positive relationships with the patient and the family of the patient and the members of the health care provider and have high levels of satisfaction.