Akademik Veri Yönetim Sistemi
18. Ulusal Sinirbilim Kongresi, Ankara, Türkiye, 6 - 09 Kasım 2020, ss.117
GİRİŞ VE AMAÇ:Obsesif kompulsif bozukluğun (OKB) nörobiyolojisinin aydınlatılması için yapılan araştırmalarda
beyindeki yapısal değişiklikler incelenmekte, fakat bulgular henüz ortak görüş oluşmasına izin vermemektedir. Çalışmaların bir kısmı OKB’ye çeşitli kortikal alanların kalınlığında azalmanın eşlik ettiğini gösterirken kortikal kalınlıkta bir değişim saptamayan araştırmalar da mevcuttur. Öte yandan, literatürde ergen OKB hastalarına yönelik
çalışma sayısı sınırlıdır. Bu araştırmada OKB’li ergenlerde kortikal kalınlık değişimleri incelenmiştir.
YÖNTEM:Çalışmada DSM-V kriterlerine göre OKB tanısı almış ilk psikiyatrik başvurulu 15 ergen ile yaş, eğitim ve
cinsiyet açısından eşleşmiş 15 sağlıklı kontrole ait yapısal, T1 ağırlıklı 3T MR görüntüleri (boşluksuz 160 aksiyal kesit,
250mm görüş alanı, yönbağımsız 1mm voksel boyutu, TR/TE/Flip=7700ms/3800ms/8°) yerel etik kurul izni ile (2020-
102156) kullanılmıştır. Verilerin analizi için CAT12 (http://www.neuro.uni-jena.de/cat/) yazılımı kullanılmış ve DKT40
(Desikan–Killiany–Tourville) (https://surfer.nmr.mgh.harvard.edu/fswiki/CorticalParcellation) atlasına göre anatomik parselasyon işlemi gerçekleştirilerek her bir anatomik bölgeye ait kortikal kalınlık değerleri elde edilmiştir. Grup
karşılaştırması, SPSS ortamında t-testi kullanılarak yapılmış ve anlamlılık sınırı olarak p<0.01 esas alınmıştır.
BULGULAR:Hasta ve kontrol grubu arasında 15 anatomik bölgede anlamlı fark tespit edilmiştir. Ergen OKB olgularında parasantral, postsantral giruslar, prekuneus ve superior parietal girus sağlıklı ergenlere göre bilateral olarak
kalınlaşma göstermektedir. Bu bilateral alanlara ek olarak sağ presantral, sağ inferior parietal girus sol pars orbitalis, sol süperior frontal girus, sol kaudal orta frontal, sol rostral orta frontal ve sol supramaginal girus da ünilateral
kortikal kalınlık artışı gösteren bölgelerdir.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu araştırmada elde edilen bulgular, literatürde erişkin OKB’de yürütülen kortikal kalınlık
çalışmalarının bir bölümünde incelme bildiren bölgelerde ergen OKB olgularında kortikal kalınlık artışı saptanmış
olması nedeniyle ilginçtir. Bu kontrast OKB’nin nörogelişimsel boyutu açısından ilginç bir bulgu sunmaktadır. Öte
yandan, kortikal kalınlık farklarının, motor ve yürütücü işlevlerle ilgili bölgeler dışında prekuneus, kuneus ve sağ
inferior parietal gibi posterior alanları içeriyor olması, posterior asosiyasyon alanlarının OKB gelişimindeki rolüne
ilişkin görece yeni OKB çalışmalarında ileri sürülen iddiaları destekler niteliktedir.