Bu çalışmanın amacı huzurevinde yaşayan bir grup kadında üriner enkontinansın (ÜE) sıklığını, özelliklerini, günlük yaşam aktiviteleri ve psikososyal fonksiyonlar ile ilişkisini araştırmaktır. Çalışma bir huzurevinde fiziatrist tarafından uygulanan sorgulama formları ile yapıldı. Önce huzurevinde yaşayan ve ambulatuar olan 500 kişiye mental bakımdan intakt olanları belirlemek için Mini Mental State Examination (MMSE) testi uygulandı. MMSE skoru ≥ 23 olan ve mental olarak intakt kabul edilen 260 kişi arasından rastgele yöntemle 100 kişi seçildi. Bu 100 kişiden kadın olan 87 si çalışmaya alındı. ÜE olan 26 kişi hasta grubunu, ÜE olmayan 61 kişi de kontrol grubunu oluşturdu. 87 kadında ÜE varlığı, demografik özellikler, ÜE ile ilişkili olan ve ÜE yi etkileyen çeşitli faktörler sorgulandı. ÜE grubunda ÜE sıklığı, tipi, kaçırılan idrar miktarı, günlük yaşam aktivitelerine etkisi, visual analog scale (VAS) ile ciddiyeti ve Incontinence Impact Questionnaire (IIQ) ile günlük yaşam aktiviteleri(GYA) ve psikososyal fonksiyonlara etkisi değerlendirildi. İki grup tüm değişkenler açısından karşılaştırıldı . 87 kadının 26`sında ÜE (% 30)olduğu , 61`inde (%70) ise olmadığı saptandı. ÜE grubundan 18 kadında (%72) stres, 2 kadında (%8) urge , 6`sında(%20) ise mikst tip enkontinans olduğu belirlendi. Pelvik operasyon, solunum sistemi hastalığı, gece ve gündüz idrara çıkma sayısı, idrar yaparken yanma, ağrı ve idrar yaptıktan sonra doluluk hissi ÜE grubunda anlamlı derecede fazla bulundu. Yaşlılıkta kaçınılmaz ve tedavisi olanaksız olarak kabul edilen bir problem olan ÜE ye; sık görülmesi, yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemesi, konservatif ve cerrahi tedavi yöntemlerinin oldukça başarılı olması nedeniyle bilimsel , pratik , hasta ve tedavi yaklaşımı yönlerinden hakettiği önem verilmelidir.