Sanayi Devrimi’nden bu yana sömürgecilik, bireyleri, toplumları ve kültürleri derin biçimde dönüştürmüştür. Cezayir, köklü bir sömürge geçmişine sahip ülkelerden biri olup, 132 yıl boyunca Fransız sömürge yönetimi altında kalmıştır. Fransa’ya karşı uzun ve sancılı bir mücadele sonrasında 1962 yılında bağımsızlığını kazansa da, sömürgecilik mirası Cezayir’in toplumsal, siyasal ve kültürel yapısı üzerinde etkisini sürdürmektedir. Bu miras, aynı zamanda Cezayir-Fransa ilişkilerinin bağımsızlık sonrası seyrini de belirleyici biçimde etkilemiştir. Bu çerçevede, post-kolonyalizm her ne kadar uluslararası ilişkiler disiplininde ana akım teoriler arasında sayılmasa da, eski sömürgeci ile sömürge arasında süregelen güç ilişkilerini ve sömürgecilik sonrası dönemin yapısal etkilerini anlamada önemli bir kuramsal çerçeve sunmaktadır. Bu çalışma, sömürgeciliğin Cezayir’in ulusal kimliği, kolektif hafızası ve siyasal söylemi üzerindeki etkilerinin günümüzde de devam ettiğini savunmakta ve bu unsurların Cezayir-Fransa ilişkilerinin doğasını şekillendirdiğini öne sürmektedir. Araştırmanın temel amacı, dekolonizasyon sonrası dönemde bu ilişkileri post-kolonyal teori perspektifinden incelemek ve sömürge mirasının kimlik oluşumu ile ikili etkileşimler üzerindeki kalıcı etkilerine dikkat çekmektir.
Colonialism has profoundly transformed individuals, societies, and cultures since the İndustrial Revolution. Algeria is one of the countries with a deeply rooted colonial past, having been subjected to French colonial rule for 132 years. Although Algeria declared its independence following a long and violent struggle against France, the colonial legacy continues to influence all spheres of Algerian life. This legacy has also shaped the trajectory of Algeria–France relations in the post-independence period. İn this context, although post-colonialism is not considered among the mainstream theories in international relations, it offers a valuable analytical framework for understanding the enduring impact of colonial structures on the relationship between former colonizers and the colonized. This study adopts a post-colonial approach to analyze how the effects of colonialism—particularly on Algeria’s national identity, historical memory, and political discourse—persist long after independence. İt argues that these elements continue to influence the nature and content of Algeria–France relations. The main objective of the study is to examine these relations in the post-decolonization period through the lens of post-colonial theory and to highlight the longterm implications of colonialism on identity formation and bilateral interactions.
