Mali Eylem Görev Gücü’nün (FATF) sıklıkla vurguladığı üzere Türkiye coğrafi konumu nedeniyle ciddi suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerinin aklanması (kara para) ve terörün finansmanı riskleriyle karşı karşıya kalmaktadır. Nitekim Türk hukukunda organize suçlulukla mücadele aracı olarak suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerinin aklanmasının cezalandırılması, ilk kez uluslararası bir talep ve hatta baskı sonucu olmuştur. Bu itibarla suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerinin aklama fiillerinin cezalandırılması, Türk hukuku açısından suç ve ceza politikalarının temel ilkeleri ile, özellikle de kanunilik ilkesiyle ilgili tartışmaları gündeme getirmiştir. Keza suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerinin aklama suçu, Türk ceza hukukunda görece yeni bir suç türüdür. Bu suç türüyle mücadelenin organize suçlulukla mücadelede önemli bir rol oynadığı göz önüne alındığında, uluslararası sözleşmelerle uyumlu, etkili hukuki düzenlemelere güçlü bir ihtiyaç bulunmaktadır. Bu nedenle bu çalışma, Türk ceza hukuku perspektifini FATF’ın görüşleri ile karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Buna göre öncelikle Türkiye’deki suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerinin aklama suçunun düzenlenmesine ilişkin tarihi arka plan ve bu şekilde 2005 yılında Türk Ceza Kanunu’nda suçtan elde edilen gelirin aklanmasının münhasır bir suç tipi (md. 282) olarak yer verilmesine giden süreç incelenecektir. Daha sonra, FATF’ın Türkiye ile ilgili 2019 Karşılıklı Değerlendirme Raporu ve 2023 Ara Raporu ışığında bu suç tipine ve uygulamasına dair FATF’ın eleştirileri ve tavsiyeleri ele alınacaktır. Bu şekilde FATF’ın bu suç türüyle ilgili Türk ceza hukukuna yaklaşımlarıyla ilgili analitik bir değerlendirme ortaya konulması hedeflenmektedir.