Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Diş Hekimliği Fakültesi Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2025
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: ÖMER FARUK YENİLMEZ
Asıl Danışman (Eş Danışmanlı Tezler İçin): Turgut Yağmur Yalçın
Özet:
Bu çalışmanın amacı, kuronal madde kaybı fazla olan endodontik tedavi görmüş dişlerde post-kor restorasyonların kök kırıkları üzerindeki etkilerini üretim yöntemi ve materyal açısından değerlendirmektir. Cam-fiber, metal alaşım ve PEEK’den prefabrik postlar ile CAD-CAM yöntemiyle üretilmiş olguya özel post-korların kırılma dayanımı ve tipleri karşılaştırıldı. Çalışmada 84 adet insan üst birinci kesici dişi kullanıldı. Dişler 7 gruba kura ile dağıtıldı (n=12) ve kontrol (-) grubu hariç dişler kök boyu standardizasyonu ve madde kaybı simülasyonu için apikal bölgeden itibaren 15 mm ölçülerek dekoronize edildi. Koronal olarak 2 mm yüksekliğe ve 1 mm genişliğe sahip ferrule oluşturuldu. Kanal şekillendirmesi step-down tekniğine uygun olarak yapıldı ve son yıkama prosedüründe pasif ultrasonik aktivasyon uygulandı. Kanal dolgusu, soğuk lateral kompaksiyon tekniği ile güta-perka ve kanal patı kullanılarak yapıldı. Tümgruplarda post kavitesi; 1,3 mm çaplı post drili ile 10 mm çalışma boyunda hazırlandı (kontrol (-) hariç). Prefabrik gruplar cam-fiber (FP), metal (MP) ve PEEK (PP) olarak, CAD-CAM ile hazırlanan gruplar ise cam-fiber (FCC), metal (MCC) ve PEEK (PCC) olarak tanıtıldı. Kontrol (+) grubunda post kavitesi boş bırakılarak sadece kor yapısı oluşturuldu. Kontrol (-) grubunda ise sadece kuron protezi uygulandı. Tüm postlar, selfadezivdual-cure siman ile simante edildi. Tüm örneklere zirkonyum kuron protezlerioluşturuldu ve aynı siman kullanılarak simante edildi. Dişlere periodontal ligamentsimülasyonu uygulandı akrilik bloklara gömüldü. Ağız içerisindeki yaşam döngüsünün simülasyonu için termal yaşlandırma uygulandı. Universal test cihazında kırılma dayanımı test edildi. Kırılmanın ilk anında test tamamlandı ve kırılma değeri Newton(N) olarak kaydedildi. Başarısızlık tipleri ışık mikroskobu altında incelendi. Tüm verileristatistiksel olarak değerlendirildi. Kırılma dayanımı açısından deney grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Kontrol (+) grubu tüm gruplar içerisinde anlamlı olarak en zayıf kırılma dayanımı gösterdi ve kontrol (-) grubu tüm gruplar içerisinde anlamlı olarak en yüksek kırılma dayanımı gösterdi. PEEK gruplarında post debonding en sık rastlanan başarısızlık tipiydi. Tamir edilemeyen kırıkların en fazla görüldüğü gruplar MCC ve MP grupları oldu.