Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Temel Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2025
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Mustafa BAYRAK
Danışman: Atilla Uslu
Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
Özet:
SARS-CoV-2 enfeksiyonunun kronik dönemde “Post COVID-19 sendromu” olarak adlandırılan bir klinik tabloya yol açtığı bilinmektedir. Hastalar tarafından bu sendromun bir parçası olarak “beyin sisi” şeklinde tanımlanan subjektif kognitif yakınmaların sık görüldüğü rapor edilmiştir. Ancak mevcut çalışmaların büyük bölümü akut enfeksiyonu izleyen erken dönemde post COVID-19 semptomlarının sıklığını belirlemeye odaklanmıştır. Beyin sisi tarifleyen hastaların uzun dönemde objektif yöntemlerle değerlendirildiği araştırmalar literatürde sınırlı sayıdadır. Bu çalışmada ağır COVID-19 enfeksiyonu sonrasında beyin sisi semptomları tarifleyen hastaların kognitif performansları, akut enfeksiyondan sonraki geç dönemde nöropsikolojik testler ve olaya ilişkin beyin potansiyelleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular post COVID-19 hastalarla sağlıklı kontroller arasında nöropsikolojik testler ve olaya ilişkin beyin potansiyelleri ölçümleri açısından anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir. Bu durum subjektif beyin sisi yakınmalarının işlevsellik üzerine etkilerinin kalıcı olmadığını düşündürmektedir. Bu sonuçların genellenebilmesi için farklı örneklemleri kapsayan daha geniş hasta gruplarında ileri araştırmaların yürütülmesi gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: COVID-19, EEG, Nöropsikolojik testler, Olaya ilişkin potansiyeller, beyin sisi.
It
is known that SARS-CoV-2 infection, in its chronic phase, leads to a clinical
condition referred to as “Post COVID-19 syndrome”. Patients frequently report
subjective cognitive complaints described as “brain fog” as part of this
syndrome. However most studies to date have focused on determining the
prevalence of post COVID-19 symptoms in the early period following acute
infection. Investigations evaluating patients with brain fog using objective
methods in the long term remain limited in the literature. In the present
study, we assessed the cognitive performance of patients who reported brain fog
following severe COVID-19 infection, during the late post-acute period, using
neuropsychological tests and event-related potentials. The findings
demonstrated no significant differences between post COVID-19 patients and
healthy controls in either neuropyschological test performance or event-related
potential measures. This suggests that the impact of subjective complaints of
brain fog on functionality may not persist over time. To enhance the
generalizability of these results, further research should be conducted in
larger patient cohorts encompassing more diverse samples.
Key Words: COVID-19, EEG, Neuropsychological tests, Event-Related Potentials, brain fog.