ÇOCUKLUK ÇAĞI MALİGNİTELERİNDE ETYOLOJİK FAKTÖR OLARAK YARDIMCI FERTİLİZASYON TEKNİKLERİNİN ARAŞTIRILMASI


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Neslihan Özhan

Danışman: Deniz Tuğcu

Özet:

ÖZET

GİRİŞ: Yardımcı fertilizasyon tekniklerinin, çocuklarda perinatal komplikasyonlar ve konjenital malformasyonlar için risk faktörü olduğu bilinmektedir. In vitro fertilizasyon çoğul gebelik ve olası konjenital malformasyonlar ile ilişkilendirilmiş olup, pediatrik kanser ile arasındaki korelasyon hakkında bilgiler kısıtlıdır.

AMAÇ: Bu çalışmada çocukluk çağı malignitelerindeki olası risk faktörleri arasında yardımcı üreme tekniklerinin rolünü belirlemeyi, perinatal ve maternal faktörler arasındaki korelasyonu saptamayı amaçladık.

MATERYAL VE METOD: İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Bilim Dalı’na 2000-2019 yılları arasında başvuran ve pediatrik kanser tanısı alan 0- 18 yaş aralığındaki 300 olgu ile İstanbul Üniversitesi Sosyal Pediatri Bilim Dalı Sağlam Çocuk Polikliniği’ne Mayıs-Haziran 2018 tarihinde başvuran 0-14 yaş aralığındaki 300 sağlam çocuk çalışmaya dahil edildi. Aileler ile yapılan görüşmelerde anket uygulanarak ve retrospektif dosya incelemeleri ile klinik ve sosyodemografik veriler kaydedildi.

BULGULAR: Pediatrik kanser tanılı hasta grubu ile sağlam çocukların oluşturduğu kontrol grubu arasında YÜT ile gebelik sonucu doğum açısından anlamlı fark bulunmadı.(p=0.008) Vaka ve kontrol grupları arasında akrabalık oranı, ailede kanser öyküsü, anne yaşı, gestasyon haftası, doğum şekli, annenin toplam gebelik sayısı, maternal sigara/alkol kullanımı, gebelikte problem varlığı arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu. Vaka grubu kendi içinde yardımcı üreme teknikleri ile doğanlar ve spontan doğanlar olarak iki gruba ayrılarak karşılaştırıldığında ise tanı yaşı, anne yaşı, gestasyon haftası, doğum ağırlığı, doğum şekli, yenidoğan yoğun bakım ihtiyacı ve annenin toplam gebelik sayısı arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptandı.

SONUÇ: Sonuçlarımız retrospektif olarak kanserli çocuklarda fertilite tedavisi sonucu doğumun olası bir risk faktörü olmadığını göstermektedir. Kanserli çocuklarda YÜT sonucu doğanların spontan doğanlarla karşılaştırıldığı analizde ileri anne yaşı, düşük gestasyon haftası ve doğum ağırlığı bulgularının YÜT grubu lehine anlamlı olması, yardımcı üreme ile doğan çocukların kanser sebeplerinin kullanılan üreme tekniklerinden ziyade infertiliteye sebep ek risk faktörleri ile ilişkilendirilmesi gerektiğini desteklemektedir.