PRİMER (İDİOPATİK) MEMBRANÖZ NEFROPATİ TANILI HASTALARDA DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER, M TİPİ FOSFOLİPAZ A2 RESEPTÖR ANTİKOR (ANTİ-PLA2R) DÜZEYİ, KLİNİK BULGULAR VE TEDAVİ REJİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2020

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Rukiye Dilara TEKİN UZMAN

Danışman: Halil Yazıcı

Özet:

Giriş: Membranöz nefropati (MN), diyabetik olmayan yetişkinlerde nefrotik sendromun en sık nedenlerindendir. MN sekonder nedenlere bağlı olarak gelişebilse de sıklıkla primer(idiopatik) olarak görülür. Primer membranöz nefropatili hastalar AntiPLA2R pozitif ve Anti PLA2R negatif vakalar olarak sınıflandırılabilir. Bu çalışmada iki grubun demografik özellikler, klinik durum, tedavi rejimleri, nüks ve remisyon açısından farklılıklarını araştırmayı hedefledik.

Gereç ve Yöntem: İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Nefrotik Sendromu Polikliniği'ne başvuran böbrek biyopsisi ile MN konularak sekonder nedenler dışlanmış Anti PLA2R antikoru bakılan 95 hasta dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastaların IFT, ELISA yöntemiyle bakılan Anti PLA2R antikor sonuçları, demografik özellikleri, laboratuvar sonuçları, komorbiditeleri, tedavi rejimleri, nüks ve remisyon durumları kaydedildi.

Bulgular: Çalışmaya dahil hastaların 48 ‘i AntiPLA2R pozitifti (%52.8). İstatistiksel analizde her iki grup arasında hastaların yaşı, tanı yaşı, cinsiyet dağılımı gibi demografik özellikleri, ödem hematüri gibi klinik bulguları, komorbiditeleri arasında anlamlı farklılık gösterilmedi (p ˃ 0.05). Tedavi öncesi de tedavi sonrası da total protein, albümin, kreatin, glukoz, total kolesterol, trigliserid, GFR, proteinüri değeri anlamlı farklılık gösterilmedi (p ˃ 0.05). Ancak Anti PLA2R pozitif olan grupta tedavi sonrası kreatin değeri diğer gruptan anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,035). Yine Anti PLA2R pozitif olan grupta genel immunsupresif tedavi (p ˂ 0,008), kortikosteroid (p<0,004), siklosporin (p<0,004), rituximab (p<0,001) ihtiyacı Anti PLA2R negatif olan gruptan anlamlı olarak daha yüksekti, diğer tedavilerde fark saptanmadı. (p ˃ 0.05). Her iki grupta remisyon dağılımı, nüks durumu istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermese de sayıca antikor negatif grupta remisyon sıklığı az, nüks oranı fazla tespit edildi.

Sonuç: Erişkinde nefrotik sendromun en önemli nedenlerinden olan MN’nin tanısı, izlemi, tedavinin bireyselleştirilmesi ve prognoz tayininde Anti-PLA2R varlıği ve titresi yol göstericidir.