Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2021
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: EMRE MERİÇ
Danışman: Fuat Bilgili
Özet:
Giriş: Femur boyun kırıkları sık görülen acil ortopedik durumdur. Pauwels tip 3 femur
boyun kırıklarının tedavisinde dörtlü kanüle vida (KV4), üçlü kanüle vida (KV3) ve dinamik
kalça vidası tespit yöntemleri kullanılmaktadır ancak hangi tespit yönteminin biyomekanik
açıdan daha uygun olacağıyla ilgili bir görüş birliği yoktur. Bu çalışmanın hipotezi, elmas
konfigürasyonunda dörtlü kanüle vida tespit yönteminin biyomekanik açıdan diğer tespit
yöntemlerine göre daha güçlü olduğudur. Çalışmanın amacı dörtlü kanüle vida (KV4) tespit
yönteminin, üçlü kanüle vida (KV3) ve dinamik kalça vidası (DKV+AV) tespit yöntemleri ile
biyomekanik açıdan karşılaştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: 24 adet 4. nesil emur modeli kullanılarak (Sawbone 3406-04) femur
boynunda horizantal plan ile 65° açı oluşturan osteotomiler yapılarak Pauwels tip 3 kırık modeli
oluşturuldu. Bu kırık modelleri elmas tipi dörtlü kanüle vida tespiti (KV4), ters üçgen kanüle
vida tespiti(KV3) ve dinamik kalça vida tespiti (DKV+AV) olmak üzere üç gruba ayrıldı.
Testin ilk aşamasında statik değerlendirme amacıyla 1400 N statik yüklenme yapıldı. Bu statik
test sırasında tüm grupların sertlik değerleri, makaslama ve kırık üst uç deplasman değerleri
hesaplandı. Dinamik değerlendirme için 700-1400 N aralğında 3 Hz frekansta 10.000 döngü
yüklenme yapıldı. Dinamik test sonrası 1400 N ile ikinci statik test yapıldı. Statik test sırasında
sertlik ve deplasman değerleri ölçüldü. Statik ve dinamik testlerin devamında son olarak kırma
testi yapılarak biyomekanik test sonlandırıldı. Kırma testi sırasında tüm modellerde yetmezlik
gelişene kadar yüklenme arttırıldı. 5 mm deplasman ve sertlik değerinde ani düşüş, yetmezlik
kriterleri olarak kabul edildi. Bu testler ile elde edilen yetmezlik yükü, kırık hattı deplasmanları
ve sertlik değerleri 3 grup arasında karşılaştırıldı.
Bulgular: Yetmezlik yükü KV4 grubu için hem KV3 hem de DKV+AV grubundan
anlamlı yüksek saptandı (p<0.004). Yetmezlik yüklerinde KV3 ve DKV+AV grupları arasında
anlamlı farklılık saptanmadı. KV4 grubunda hem statik hem de dinamik testler sonrası sertlik
değeri ölçümü, diğer KV3 ve DKV+AV gruplarına göre anlamlı yüksek saptandı (p<0.004).
Statik kırık hattı makaslama deplasman değeri KV4 grubunda DKV+AV grubuna göre anlamlı
olarak düşük saptandı (p=0.035). Ancak DKV+AV ve KV3 grubu arasında deplasman değerleri
olarak anlamlı fark saptanmadı.
Çıkarımlar: Çalışmada KV4 grubunun yetmezlik yükü ve sertlik değeri diğer gruplardan
istatistiksel olarak daha yüksek, statik kayma deplasman miktarı ise daha düşük bulundu. Bu
2
çalışmanın sonuçlarına göre dörtlü kanüle vida ile oluşturulan elmas konfigürasyon tespitinin
KV3 ve DKV+AV gruplarına göre biyomekanik açıdan daha kuvvetli olduğu saptandı.
Anahtar kelimeler: Femur boyun kırıkları, Pauwels tip 3 kırık hattı, kanüle vida,
dinamik kalça vidası, ters üçgen konfigürasyonu, elmas dörtlü kanüle vida konfigürasyon