Pauwels tip 3 instabil femur boyun kırıklarında dörtlü elmas tipi kanüle vida tespit konfigürasyonunun ters üçgen kanüle vida ve dinamik kalça vidası+antirotasyon vida tespiti ile biyomekanik açıdan karşılaştırılması


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: EMRE MERİÇ

Danışman: Fuat Bilgili

Özet:

Giriş: Femur boyun kırıkları sık görülen acil ortopedik durumdur. Pauwels tip 3 femur boyun kırıklarının tedavisinde dörtlü kanüle vida (KV4), üçlü kanüle vida (KV3) ve dinamik kalça vidası tespit yöntemleri kullanılmaktadır ancak hangi tespit yönteminin biyomekanik açıdan daha uygun olacağıyla ilgili bir görüş birliği yoktur. Bu çalışmanın hipotezi, elmas konfigürasyonunda dörtlü kanüle vida tespit yönteminin biyomekanik açıdan diğer tespit yöntemlerine göre daha güçlü olduğudur. Çalışmanın amacı dörtlü kanüle vida (KV4) tespit yönteminin, üçlü kanüle vida (KV3) ve dinamik kalça vidası (DKV+AV) tespit yöntemleri ile biyomekanik açıdan karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: 24 adet 4. nesil emur modeli kullanılarak (Sawbone 3406-04) femur boynunda horizantal plan ile 65° açı oluşturan osteotomiler yapılarak Pauwels tip 3 kırık modeli oluşturuldu. Bu kırık modelleri elmas tipi dörtlü kanüle vida tespiti (KV4), ters üçgen kanüle vida tespiti(KV3) ve dinamik kalça vida tespiti (DKV+AV) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Testin ilk aşamasında statik değerlendirme amacıyla 1400 N statik yüklenme yapıldı. Bu statik test sırasında tüm grupların sertlik değerleri, makaslama ve kırık üst uç deplasman değerleri hesaplandı. Dinamik değerlendirme için 700-1400 N aralğında 3 Hz frekansta 10.000 döngü yüklenme yapıldı. Dinamik test sonrası 1400 N ile ikinci statik test yapıldı. Statik test sırasında sertlik ve deplasman değerleri ölçüldü. Statik ve dinamik testlerin devamında son olarak kırma testi yapılarak biyomekanik test sonlandırıldı. Kırma testi sırasında tüm modellerde yetmezlik gelişene kadar yüklenme arttırıldı. 5 mm deplasman ve sertlik değerinde ani düşüş, yetmezlik kriterleri olarak kabul edildi. Bu testler ile elde edilen yetmezlik yükü, kırık hattı deplasmanları ve sertlik değerleri 3 grup arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Yetmezlik yükü KV4 grubu için hem KV3 hem de DKV+AV grubundan anlamlı yüksek saptandı (p<0.004). Yetmezlik yüklerinde KV3 ve DKV+AV grupları arasında anlamlı farklılık saptanmadı. KV4 grubunda hem statik hem de dinamik testler sonrası sertlik değeri ölçümü, diğer KV3 ve DKV+AV gruplarına göre anlamlı yüksek saptandı (p<0.004). Statik kırık hattı makaslama deplasman değeri KV4 grubunda DKV+AV grubuna göre anlamlı olarak düşük saptandı (p=0.035). Ancak DKV+AV ve KV3 grubu arasında deplasman değerleri olarak anlamlı fark saptanmadı. Çıkarımlar: Çalışmada KV4 grubunun yetmezlik yükü ve sertlik değeri diğer gruplardan istatistiksel olarak daha yüksek, statik kayma deplasman miktarı ise daha düşük bulundu. Bu 2 çalışmanın sonuçlarına göre dörtlü kanüle vida ile oluşturulan elmas konfigürasyon tespitinin KV3 ve DKV+AV gruplarına göre biyomekanik açıdan daha kuvvetli olduğu saptandı. Anahtar kelimeler: Femur boyun kırıkları, Pauwels tip 3 kırık hattı, kanüle vida, dinamik kalça vidası, ters üçgen konfigürasyonu, elmas dörtlü kanüle vida konfigürasyon